کد خبر:
291248
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۰ سه شنبه ۲۱ دي -
08:49
سخن مدیرمسئول
شکست سیاست هویج و چماق آمریکا
علیاکبر بهبهانی
روزیکه اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی فروپاشید و این ببر مقوایی در برابر اقتصاد بیمار جمهوریهای زیرمجموعه این اتحاد، نتوانست دوام بیاورد، بهیکباره از درون تهی شد و این اتحاد قوی شرق، همچون برق و باد، از صحنه جهانی محو شد و از دل آنها دهها کشور، هوای تازهای گرفتند. کشورهایی که بهجز روسیه، کوهی از مشکلات را در برابر خود دیدند؛ اما با سیاستهای کجدار و مریز دوام آوردند. اکثر آنها دل به اروپا و غرب و درنهایت آمریکا بستند. غرب از خوشحالی در پوست خود نمیگنجید و در رأس آن آمریکا که خود را تنها ابرقدرت دنیا دید، فراتر از ظرفیت، در امور داخلی کشورها دخالت کرد و بهزعمخود، برای هریکاز کشورهای جهان نسخهای پیچید و دوایی تجویز کرد؛ غافلازاینکه این نسخه و دوا، روزی باعث مرگ خود او خواهد شد که بهنظر میرسد آن روز موعود، همینروزهاست که نه سیاستهای زورگویانه جمهوریخواهان و نه سیاستهای مداراگرایانه دموکراتها کاربرد لازم برای ادامه سیاستهای تسلطگرایانه ایالاتمتحده آمریکا را ندارد و درنتیجه این ابرقدرت کمکم دارد بسان روسیه جای خود را به ابرقدرتی بهنام چین میدهد و این اژدهای زرد، روزی آمریکا را هم میبلعد؛ بهویژه که سیاستمداران هر دو حزب جمهوریخواه و دموکرات آمریکا، هنوز بهاینباور نرسیدهاند که روزگار گذشته بهسر آمده و باید حقایق 22سالهاخیر قرن 21 را هضم کنند. در مورد کشور ما نیز گذشتهها گذشته است و دوران قلدری برای مردم ایران مدتهاست سپری شده؛ کشور ما طعم دوران چهارساله مسئولیت تاجر خودبزرگبین؛ ترامپ را دید و چشید که تا توانست زور گفت و تحریم بر ملت ما روا داشت. اروپایان نیز در برابر سیاستهای غلط ترامپ علیرغم میل باطنی، سر تعظیم فروآوردند و در جفای آمریکا شریک شدند و متأسفانه راه کج را برگزیدند که این سیاست حتی به مذاق مردم آمریکا خوش نیامد؛ تاجاییکه برخلاف ادوار گذشته و ادامه دولتها طی هشتسال، اینبار افکار خود را عوض کرده، نگذاشتند دوره دوم ریاستجمهوری ترامپ شکل بگیرد و درنتیجه آرای خود را به رقیب او از جبهه دموکرات دادند تا بایدن بتواند چهره نامطلوب ایجادشده برای آمریکای ترامپی را پاک و تطهیر کند؛ و صدالبته تاکنون نتیجهای نداده است و این سیاستهای دوگانه آمریکا هم نتوانسته عظمت و اقتدار گذشته این کشور را بازگرداند؛ درنتیجه بهخوبی میتوان درماندگی اینروزهای آمریکا را دید و حس کرد. درنتیجه این بیتدبیریهاست که سیاست چماق و هویج برای آمریکا، اثر خود را ازدستداده؛ تاجاییکه کشورهایی چون ونزوئلا که در کنار دست او هستند نیز تره برای او خرد نمیکنند و نه تهدیدهای مداوم و نه تحریمهای بسیار آنها نتوانسته باعث تغییر سیاست این کشور کوچک شود. در سایر نقاط جهان نیز وضعیت بدینسان است؛ بهخصوص در خاورمیانه که حیاطخلوت آمریکائیان بود، اینروزها آمریکائیان در کشورهای اینمنطقه احساس امنیت ندارند. در کشور عراق که آمریکا با لشکرکشی توانست صدام را شکست دهد، اینروزها برای دوهزارنفر اتباع آمریکایی که بهعنوان کارشناس، در عراق زیست میکنند، ترکشهای راکت عراقیان خواب راحت را از چشمان آنان گرفته است. در سوریه نیز وضعیت کموبیش شبیه عراق است و مردم مرتباً با راکت و خمپاره، آرامش را از نیروهای ائتلاف به رهبری آمریکا گرفتهاند؛ اما اینروزها که مذاکرات 1+4 با ایران و بهشکل غیرمستقیم با آمریکا در جریان است؛ متأسفانه بیخردی آمریکائیان در گفتار و کردار آنان مشهود است؛ چراکه ازیکسو باز تهدید میکنند و ازسویدیگر دارند به ما امتیاز میدهند که بهیقین دوره مذاکراتی که در یکدست هویج و در دست دیگر چماق باشد، مدتهاست گذشته است. دوران کنونی، عصر تعامل است ولاغیر.