آخرین خبرها
خبرهای پربیننده
یک گام تا خط پایان
کد خبر: 292085 | تاریخ مخابره: ۱۴۰۱ چهارشنبه ۲ شهريور - 00:03

سخن مدیرمسئول

یک گام تا خط پایان

علی‌اکبر بهبهانی

کسانی‌که با ورزش آشنا هستند و به‌خصوص رشته دوومیدانی را تعقیب می‌کنند، اگر خود دونده استقامت و ماراتن باشند، به‌خوبی می‌دانند که به‌پایان رساندن یک دوی ماراتن که مسافت آن ۴۲‌کیلومتر و ۱۹۵‌متر است، چقدر سخت و طاقت‌فرساست. این مسابقه که در آغاز اجرای آن، پاره‌ای‌از‌اوقات و در بعضی از کشورهای اروپایی، ده‌ها‌هزار‌نفر در خط آغاز مسابقه شروع به دویدن می‌کنند، بسیاری از آنان پس از طی مسافتی حتی حدود ۲۰‌کیلومتر، آن‌قدر خسته می‌شوند و به‌حدی اسید لاکتیک در عضلات پای آنان تجمع می‌شود که نمی‌توانند به خط پایان برسند و درنتیجه از مسیر مسابقه بیرون آمده و ادامه نمی‌دهند. اگر آن‌را با مذاکرات بین ایران و کشورهای 1+5 مقایسه کنیم، دراین‌مسابقه که رنگ‌وبوی سیاسی دارد و حدود ۱۰‌سال یعنی از سال ۱۳9۲، مذاکرات بین این کشورها و جمهوری اسلامی آغاز شده است، بسیاری از مذاکره‌کنندگان در وسط راه تغییر پست داده و از هیئت نمایندگی معزول شده‌اند؛ درنتیجه در‌این‌مسابقه هم تلفات داشتیم؛ به‌خصوص در هیئت نمایندگی جمهوری اسلامی ایران که تقریباً تمامی اعضای آن با رفتن دولت روحانی جای خود را به هیئت مذاکره‌کننده دولت رئیسی داده‌اند. مذاکرات ادامه داشته و باید گفت این‌مسابقه ۱۰‌سال به‌درازا کشیده و به‌نظر‌می‌رسد که گام‌های آخر آن‌را مشاهده می‌کنیم. این‌روزها به‌اندازه‌کافی خستگی جسمی و روحی آن، عضلات کلی پیکر هیئت‌دولت را خسته کرده و به‌اصطلاح اسیدلاکتیک در اندام‌های آنان ایجاد شده است. طی مذاکرات آن‌قدر تفاهم ایجادشده و در مقابل آن‌قدر طعنه و کنایه و لجاجت را دیده‌ایم که درحقیقت پذیرفتن پایان مذاکرات و انجام تفاهم کلی و آب‌شدن یخ‌ها، برای آمریکا، اروپا، چین، روسیه و جمهوری اسلامی ایران بسیارسخت و ناممکن می‌نماید؛ اما من نویسنده اصولاً و ابداً نمی‌خواهم بدبینی را به‌خود راه دهم و امیدوارم آخرین گام‌ها نیز با موفقیت ‌برداشته شود و ان‌شاءالله همگان از خط پایان رد شوند. شاید خواسته من، خواسته بسیاری از مردم کشورهای شرکت‌کننده در برجام به‌خصوص آمریکاییان باشد. اگر بسیار خوش‌بین باشم، به‌نظام بیشتر از ۹۰‌درصد ایرانیان و آمریکاییان و سه کشور اروپایی، به‌طور صد‌درصدی، خواهان و آرزومند انجام تفاهم در برجام هستند. آمریکاییان و به‌خصوص هیئت حاکمه آن که از یاران حزب دموکرات هستند؛ آینده حزب را به این واقعیت گره زده‌اند تا بتوانند در انتخابات میان‌دوره مجلس و انتخابات ریاست‌جمهوری، برای تصاحب آرای بیشتر و در‌نهایت برد در انتخابات، گام بردارند؛ این‌روند می‌تو‌اند دموکرات‌ها را در آمریکا موفق نشان دهد و برای دور بعدی هم بایدن شانس پیروزی داشته باشد و حتی اگر بایدن کاندید نشد، باز‌هم فرد منتخب حزب دموکرات برنده نهایی انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا شود؛ و اما اروپائیان که نیاز شدیدی دارند تا بازار مصرفی ایران را صاحب شوند، شاید از آمریکاییان و ایرانیان، بیشتر خواهان نتیجه‌بخش‌شدن مذاکرات برجام باشند؛ اما کشور مردم کشور ما که بسیاری از کمبودها، گرانی‌ها و مشکلات معیشتی را مربوط به تحریم‌ها می‌دانند و درنتیجه مشکلات اقتصادی دارند، آرزو می‌کنند که هرچه‌زودتر بدبینی‌ها و اختلاف سلایق بین اعضاء برطرف شود و مذاکرات منتج‌‌به خیر‌و‌خوشی و زندگی بهتر شود. درچنین‌شرایطی‌که فقط یک گام به حل کامل اختلافات باقی‌ست و تقریباً هم جمهوری اسلامی ایران، از نوعی مسالمت برخوردار شده است و بقیه کشورهای شرکت‌کننده به‌خصوص آمریکا، با ملایمت بیشتر و دادن امتیازات اساسی‌تر، برای برجام، عمل می‌کنند، همه به‌نوعی منتظر اعلام پایان موفقیت‌آمیز مذاکرات هستند.

 

ارسال دیدگاه شما

بالای صفحه