خداحافظی تلخ از جام‌جهانی فوتبال

پس از چهارسال انتظار برای برگزاری مسابقات فوتبال جام‌جهانی که بر‌خلاف ادوار گذشته، زمان و مکان آن براساس توافقات فیفا و در رأس آن اینفانتینو؛ رئیس قدرتمند آن، چون گذشته صورت نگرفت؛ مقرر شد که بسیاری از تماشاگران به‌ویژه اروپایی، آمریکایی و آفریقایی، درطول برگزاری مسابقات به‌جهت احترام به شئونات اسلام، از مشروب‌خواری و عربده‌کشی خودداری کنند؛ هر‌چند دولت مسلمان قطر از پیش، این مورد و مواردی مشابه را به رئیس فیفا گفته بود اما تعداد تماشاچیان درقیاس‌با چهارسال‌قبل کمتر و مهمانان عالی‌رتبه بسیار اندک و در حد صفر بود؛ بااین‌وجود مقررات در حد عالی اجرا شده و قطر کوچک توانسته است درطول چهارسال، ده‌ها ورزشگاه مجهز ساخته و تحویل فیفا دهد که با اعلام رضایت رئیس فیفا همراه شد. تیم ملی کشور ما در بهترین هتل قطر و در‌نهایت سلامت اقامت کرد. تماشاچیان زیادی هم در‌طول سه مسابقه ایران با انگلیس، ولز و آمریکا، به‌عنوان یار دوازدهم، با آنچه در توان داشتند به تشویق تیم اقدام کردند. تیم ما متشکل از 25‌نفر بود که 16‌نفر از لژیونرها و 9‌نفر از بازیکنان داخلی انتخاب شده بودند. اردوی مناسب تدارکاتی هم درمورد تیم ملی تشکیل شد. مسئولین ورزشی و غیرورزشی در‌طول اردو برای اعلام حمایت از تیم به محل برگزاری تمرینات و اردو رفتند و از نزدیک با بازیکنان و کادر فنی ملاقات کردند و از هر‌نظر از آن‌ها تقدیر و تشکر داشتند. حتی این تیم به‌همراه سرپرستان و کادر فنی، با ریاست‌جمهوری ملاقات کردند و به هر‌کدام از آنان 10 سکه بهار آزادی هدیه شد؛ یعنی تیم از هر‌ نظر شارژ روحی شد که در‌نهایت باید تیم ما از این‌همه امکان بهره می‌جست؛ اما از اولین مسابقه که با انگلیس انجام شد، مشخص شد که کیروش در چیدن ترکیب تیم اشکال دارد؛ به‌نحوی‌که در نیمه اول، تیم ما هیچ حرفی برای گفتن نداشت. بدین‌روی نتیجه ترکیب بد و روحیه نامناسب، یک تیم کاملاً تسلیم بود که در نیمه دوم با پنج تعویض به‌موقع و ورود یاران اصلی و فرم تهاجمی، موفق شد دو گل به انگلیس بزنند. در بازی دوم بازهم ترکیب اصلی در نیمه اول معمول نشد؛ اما با تعویض به‌موقع، تیم ولز را با شایستگی و با دو گل، شکست دادیم تا با روحیه‌ای مضاعف، با تیم آمریکا مسابقه دهیم؛ اما باز‌هم در آغاز بازی چند بازیکن تأثیرگذار در روی نیمکت ذخیره قرار گرفتند و چند بازیکن ضعیف در آغاز بازی به‌خدمت گرفته شدند و درنتیجه در برابر تیم آمریکا نیز یک تسلیم واقعی صورت گرفت و درنهایت موجب شد که با یک گل بازی را در نیمه اول واگذار کنیم؛ اما در نیمه دوم و پنج تعویض صورت‌گرفته، تیم را دگرگون کرد و در اغلب اوقات ما حاکم میدان بودیم؛ هرچند در‌نهایت بازنده میدان شدیم و بسان دوره‌های قبلی جام‌جهانی، باز‌هم موفق نشدیم به دور یک‌هشتم نهایی وارد شویم. این‌گونه با جام‌جهانی قطر خداحافظی تلخی کردیم و با وجود این تیم که صاحب‌نظران ورزشی آن‌را موفق‌ترین و باصلابت می‌دانستند، باز‌هم از دور اول حذف شدیم و حتی از‌نظر امتیاز هم از دوره قبلی ضعیف‌تر بودیم؛ چون در دوره قبل با یک برد و یک مساوی و یک باخت و با چهار امتیاز مسابقات را ترک کردیم. اینک که مسابقات برای ما تمام شده است و انتقاد ما نمی‌تواند روحیه را تضعیف کند، باید به این واقعیت اقرار کنیم که فدراسیون فوتبال و سرمربی آن، به‌یقین جزو مسببان اصلی این باخت بودند. فدراسیون جدید فوتبال یک‌روز پس از انتخاب، اقدام به تعویض اسکوچیچ؛ مربی بی‌ادعای تیم فوتبال ایران کرد و او را که از 18 مسابقه در‌طول اداره تیم ملی با 15 برد و سه مساوی کارنامه بس درخشانی داشت، برکنار و کیروش را که به یک مربی تدافعی معروف است، به‌جای او منصوب کرد که در‌این‌مسابقات و به‌خصوص در روز مسابقه با آمریکا، ترس و احتیاط و سیستم دفاعی، عامل اصلی شکست ما شد. حال‌آنکه تیم ملی ما سزاوار ورود به دور بعدی بود که نشد؛ بنابراین باز‌هم باید چهارسال‌دیگر صبر کنیم؛ تیم تشکیل دهیم و با امید به پیروزی و صعود به دور بعدی مسابقات، روزشمار را به‌دقت بخوانیم و عمل کنیم؛ و در پایان باز‌هم آرزوی پیروزی را در میادین بعدی داشته باشیم.