مدی که شتابان آمد و آهسته رفت!

آمارها نشان می‌دهد مردم برخی کشورها به‌طور‌میانگین هر پنج‌روز‌یک‌بار، یک‌تکه لباس جدید می‌خرند چرا‌که قیمت لباس بسیار‌ارزان است و اتفاقاً به‌ازای هر پنج لباس جدید تولیدشده در هر‌سال هم سه لباس دور ریخته می‌شود. به‌گزارش هنرآنلاین؛ آنچه ذکر شد، برآیندی اجمالی از مسئله‌ای‌ست که «فست‌فشن» یا همان «مد سریع» برای صنعت پوشاک در سال‌های اخیر رقم زده و ظهور این پدیده، پیامدهای مخرب محیطی و اجتماعی را در مقیاس بزرگ به‌دنبال داشته است. به‌طور‌مثال و طبق اخبار منتشرشده؛ برند بزرگی همچون «زارا» به‌تنهایی سالانه حدود 840‌میلیون لباس برای فروش در 6000 فروشگاه آن‌هم توسط کارگرانی که دستمزدشان زیر خط فقر است، تولید می‌کند و به‌تبع این رخداد، در کشورهایی مانند چین، هند و بنگلادش، بسیاری از رودخانه‌های زیبا و پرخروش توسط تخلیه فاضلاب کارخانه‌های تولید پوشاک همین برندهای بزرگ از بین رفته‌ و امروزه به مناطق مرده بیولوژیکی پر از مواد شیمیایی سرطان‌زا تبدیل‌ شده‌اند. در‌چنین‌شرایطی، لباس یک‌بارمصرف، نوبرانه‌ای بود که صنعت مبتنی بر «فست فشن» قصد داشت آن‌را باب کند اما به‌لطف برندهای مسئولیت‌پذیر در قبال مخاطب و محیط‌زیست مردود شد. لازم نیست به زمان‌های خیلی دور برگردیم؛ همین دو،سه‌دهه پیش‌تر، هر‌یک‌از‌ما به میزان مورد‌نیاز از اقلام پوشیدنی در کمد لباس خود داشتیم و صنعت مد هم دو تا چهار فصل بیشتر نداشت اما با ظهور «مد سریع»، گاه برندهای بزرگ تا 5000 مدل در هفته تولید می‌کنند و بسیاری‌از‌آن‌ها در بیش از 50 فصل به طراحی و تولید محصول می‌پردازند. باید پذیرفت هیچ تولیدکننده‌ای از سود زیاد بدش نمی‌آید اما وقتی پای مسئولیت اجتماعی به‌میان می‌آید، همین صاحبان برند باید مجاب شوند که مشتریان خود را به داشتن کمد لباس سبک توصیه کنند و آن‌ها را مجاب سازند لباسی بخرند که حتی تا پایان عمرشان قابل‌استفاده باشد. Slow Fashion رویکردی در مسیر تولید لباس بود تا تمام جنبه‌های زنجیره تأمین را در‌نظر ‌گیرد و قاطعانه عنوان کند با هدف احترام به مردم، محیط‌زیست و حیوانات باید قید سودهای کلان در صنعت فشن را زد. هرقدر‌که خرده‌فروشان در جریان «مد سریع»، مشتریان را به‌سمت خرید بسیار با قیمت پایین بی‌در‌نظر‌گرفتن استانداردهای تعیین‌کننده در کیفیت و مرغوبیت پوشاک تشویق کردند اما فرهنگ غالب در «مد آهسته» بر انتخاب‌ آگاهانه تأکید دارد و مشتریان را تشویق می‌کند در زمان خرید لباس‌هایشان، افرادی متفکر و آینده‌نگر باشند. از حق نگذریم؛ سوق‌یافتن سمت تولید مبتنی‌بر «مد آهسته» مستلزم ایجاد زیرساخت‌ها و شرایطی‌ست که تولیدکنندگان بتوانند در فضایی امن و به‌دوراز تنش‌های موجود در بازار، از سودهای کلان در «فست فشن» عقب بنشینند.