کد خبر:
293016
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۱ دوشنبه ۱۵ اسفند -
06:55
وقوع سالانه 1700 حادثه ریلی؛ و ماجرای حملونقل مرگبار آمریکایی
طی چندهفته‌اخیر مجموعه حوادث ریلی در ایالات‌متحده رخ داده که تعجب همگان را برانگیخته است. این‌کشور که خود را ابرقدرت جهان معرفی می‌کند و در همه نقاط جهان پایگاه و نیرو دارد و برای راه‌اندازی جنگ‌ها هزاران‌میلیارددلار هزینه می‌کند، از ضعف در زیرساخت‌های حمل‌ونقلی رنج می‌برد. کارشناسان کمبود شدید نیروهای راه‌آهن، تجهیزات نامناسب و مقررات ناایمن و اولویت یافتن سود از جمله چالش‌های این‌حوزه بیان کرده‌اند. به‌گزارش ایرنا؛ کمتر از یک‌ماه‌قبل ۳۸ واگن از یک قطار باری که ۱۱عدد آن حاوی مواد خطرناک بود، در نزدیکی روستای فلسطین شرقی با حدود 5000 سکنه در ایالت اوهایو دچار حادثه شد. گفته می‌شود دلیل حادثه مشکلات فنی در قطار بوده، ضمناً کمبود نیرو موجب بازرسی ناقص از محموله و خود قطار شده بود. این حادثه مشکلات جدی برای محیط‌زیست منطقه ایجاد کرد و دود ناشی از حادثه فضای اطراف روستا را تا کیلومترها آلوده و غیرقابل‌سکونت کرده است. اخبار ضدونقیضی درمورد محموله سمی قطار بیان می‌شود. گفته می‌شد تنها ۱۰ واگن حامل ماده خطرناک وینیل کلراید دچار حادثه شدند، اطلاعیه‌های بعدی هشدار دادند هم این ماده سمی و هم دود حاصل از سوختن آن بسیارخطرناک و سرطان‌زاست و ساکنان منطقه مجبور به تخلیه شدند. اندکی‌بعد مشخص شد که مواد شیمیایی بسیارخطرناک‌تری نیز توسط این قطار حمل می‌شد که به‌دلایل مختلف مالیاتی و هزینه‌ای و ایمنی به‌صورت مستقیم در بارنامه‌ها به آن اشاره نشده بود. جالب اینجاست که سومین حادثه ریلی بزرگ نیز چندروزقبل در آمریکا رخ داد و یک قطار باری حامل سوخت پروپان در نزدیکی یکی از شهرهای فلوریدا از ریل خارج شد. وزارت حملونقل ایالات‌متحده می‌گوید سالانه حدود ۴.۵میلیون‌تن مواد شیمیایی سمی ازطریق راه‌آهن حمل می‌شود و متوسط روزانه ۱۲هزار واگن ریلی حامل مواد خطرناک از شهرها و شهرک‌ها عبور می‌کنند. به‌نوشته گاردین؛ یکی از بدترین فجایع ریلی در سال ۲۰۱۳ براثر انفجار قطار فراری در شهر لاک-مگانتیک رخ داد که طی آن ۴۷نفر کشته شدند. در فوریه ۲۰۲۰ نیز یک قطار نفت خام در خارج از شهر گورنزی از ریل خارج و منفجر شد. یک‌هفته بعدازآن‌هم قطار دیگری که حامل ماده اتانول بود در کنتاکی از ریل خارج شد و آتش گرفت. براساس گزارش‌های گروه حامی بهداشت عمومی حفاظت از آلودگی ریلی پیتسبورگ (RPPP) تنها این‌منطقه درطول پنج‌سال‌گذشته شاهد هشت خروج قطار از ریل بوده است. گفته شده سالانه حدود ۱۷۰۰مورد حادثه ریلی در کل ایالات‌متحده رخ می‌دهد. دلایل مختلفی برای این حوادث همچون بروز مشکلی کوچک یا ترک بر روی ریل‌ها تا نبود علائم هشدار و حضور خودروهای سنگین و نبود ایمنی کافی در مسیرها و نظارت اندک بیان شده است. به‌اعتقاد رسانه‌ها و کارشناسان حادثه اوهایو زنگ هشداری برای سامانه حملونقل ریلی آمریکا بود و یک اتفاق ریلی دیگر می‌تواند فاجعه‌بار باشد. فعالان حوزه بهداشت عمومی اوهایو هشدار می‌دهند که اگرچه هیچ‌کس دراین‌حادثه جان خود را از دست نداده است، اما این فاجعه گوشزد کرد که ممکن است حادثه‌ای مرگبارتر رخ دهد. به‌نوشته گاردین؛ ۲۵میلیون آمریکایی در منطقه فوق زندگی می‌کنند و اگر خروج از ریل تنها در چند مایل دورتر در شرق و نزدیک یا داخل شهر پیتسبورگ رخ می‌داد، ده‌هاهزارنفر از ساکنان آن درمعرض‌خطر جدی قرار می‌گرفتند. به‌نوشته گاردین؛ کارشناسان نقایص جدی در سیستم ریلی ایالات‌متحده را دلیل وقوع این حوادث می‌دانند. «ران کامینکو» مهندس لوکوموتیو و مهندس سابق حملونقل نورفولک جنوبی اعتقاد دارد که نظارت ناکارآمد بر فعالیت قطارها در کنار کمبود نیرو دلیل این اتفاقات است زیرا کسب سودهای هنگفت از لابی راه‌آهن، از ایمنی قطارها اهمیت بیشتری پیدا کرده است. وی به‌عنوان دبیر اتحادیه کارگران راه‌آهن تصریح دارد حادثه برای ریل و قطار در روستای فلسطین شرقی اوهایو تنها نوک کوه یخ از وضعیت قرمز ساختار حملونقل این‌کشور است. اگر کاری انجام نشود، شرایط بدتر می‌شود و خروج از ریل بعدی می‌تواند فاجعه‌بار باشد. رسانه‌ها مجموعه‌ای از دلایل را برای وقوع حوادث ریلی در آمریکا بیان می‌کنند. نقص در قوانین، حمایت دولت از رشد حملونقل به‌هرقیمتی، کمبود نیرو و تجهیزات از جمله این دلایل بیان شده است. به‌هرحال به‌گزارش نیویورک‌تایمز، اما موضوع واژگونی قطار در اوهایو به بحثی سیاسی تبدیل شده است و محافظه‌کاران به انتقاد از دولت به‌دلیل خروج قطار از ریل و نوع واکنش فدرال می‌پردازند. آن‌ها از این بحران برای ایجاد بی‌اعتمادی عمومی به سازمان‌های دولتی استفاده می‌کنند. برخی از فعالان رسانه نیز باوجود پوشش گسترده رسانه‌ای مدعی سرپوش‌گذاشتن بر واقعیات شده‌اند و بسیاری از سیاستمداران جمهوری‌خواه دولت بایدن را به بی‌توجهی به جامعه متهم کرده‌اند. گاردین هم نوشت که در سال‌های گذشته ترافیک ریلی به‌دلیل ایجاد کارخانه‌های گوناگون شیمیایی و صنایع پالایشی در مناطق حادثه‌خیز به‌شدت افزایش یافته است اما درعین‌حال قوانین کارآمد در کنار زیرساخت‌های مناسب برای آن فعال نشده است. به‌عنوان نمونه اداره حملونقل ایالات‌متحده (DoT) در سال ۲۰۲۰ قانونی را تصویب کرد که اجازه می‌دهد گاز طبیعی مایع (LNG) ازطریق راه‌آهن بدون هیچ مقررات ایمنی اضافی حمل شود. طبق این قانون قطارها می‌توانند ۱۰۰ یا بیشتر واگن مخزن پر از ۳۰۰۰۰ گالن مواد مختلف را که به‌طور ویژه از منابع نفت شیل استخراج می‌شوند، جابجا کنند. بااینکه قانون فوق با مخالفت مقامات محلی، اتحادیه‌ها و ادارات آتش‌نشانی روبرو شد اما اقدامی برای توقف آن صورت نگرفت. فعالان محیط‌زیست در ۲۰۲۰ در نامه‌ای سرگشاده ادعا کردند تنها ۲۲ مخزن قطار حاوی LNG قدرتی مشابه با بمب هیروشیما دارد. وزارت حملونقل آمریکا در دولت بایدن، پیشنهاد تعلیق قانون حمل گاز مایع را که در دولت ترامپ تصویب شد، ارائه کرد اما این تعلیق که قرار بود تا ژوئن ۲۰۲۲ اجرا شود تاکنون دوبار به‌تعویق افتاده است و گفته شده قرار است قانون جدید در ماه مارس نهایی شود. گزارش نیویورک‌تایمز هم بخشی از مشکلات حملونقل ریلی آمریکا را برعهده ترامپ دانست و نوشت، قانونی در سال ۲۰۱۵ در زمان دولت اوباما اجرا شد و مقررات سخت‌گیرانه‌ای را برای قطارهای قابل‌اشتعال و حامل مواد خطرناک تعیین کرده بود که ازآن‌جمله الزام به راه‌اندازی سیستم ترمز پیچیده‌تر بود. این قانون در سال ۲۰۱۸ در دوران ریاست جمهوری ترامپ لغو شد. کاخ سفید هفته قبل در بیانیه‌ای اعلام کرد؛ جمهوری‌خواهان باید لغو ایمنی راه‌آهن و فروختن جوامع همچون فلسطین شرقی به لابی راه‌آهن را متوقف کنند. درکل بی‌توجهی و نقص پروتکل‌ها و خرابی تجهیزات از مهم‌ترین دلایل وقوع حادثه برای قطارها بیان شده است. به‌نوشته تارنمایان پی آر «پیت بوتجیج» وزیر حملونقل دولت بایدن در جریان بازدید از فلسطین شرقی اظهار داشت که این حادثه وزارت حملونقل را برآن‌داشته تا مقررات ایمنی جدیدی را تدوین کند. البته میزان اهمیت موضوع برای کاخ سفید دراین‌نکته نشان داده می‌شود که وزیر حملونقل دوهفته بعد از حادثه به محل رفت و جو بایدن هم اظهار کرد تصمیمی برای سفر به اوهایو ندارد. این‌درحالی‌ست‌که ترامپ چندروز بعد از حادثه خود را به محل رساند. طبق گزارش‌ها قطاری که در فلسطین شرقی از ریل خارج شد، در رده یک قطار باربری با کالای عمومی بیان شده بود به‌عنوان قطاری با مواد قابل‌اشتعال و خطر بالا شناخته نمی‌شد؛ بنابراین موضوع سرعت قطار و مسئله ترمزها چندان درمورد حادثه چندان مطرح نیست. مشکل دیگری که کارشناسان درزمینه وقوع حوادث ریلی در آمریکا بیان می‌کنند به کاهش نیروی کار بازمی‌گردد. اتحادیه کارگران راه‌آهن آمریکا در بیانیه‌ای اعلام کرد که قطار فلسطین شرقی عجله داشت و به‌درستی بازرسی نشده. گفتنی‌ست؛ شرکت‌های راه‌آهن آمریکا در دوره ۲۰۱۸-۲۰۱۹ بیش از ۲۰۰۰۰ کارگر راه‌آهن را اخراج کرد که این بزرگ‌ترین اخراج در راه‌آهن از زمان رکود بزرگ محسوب می‌شود. تعداد نیروی راه‌آهن در سرتاسر ایالات‌متحده به کمتر از ۲۰۰ هزارنفر رسیده است. درحالی‌که در دوره اوج تعداد کارکنان آن به یک‌میلیون‌نفر هم می‌رسید اکنون در کمترین وضعیت قرار دارد. کامینکو اعتقاد دارد: آن‌ها نیروی کار را از بین برده‌اند و برنامه‌های بزرگی برای کاهش بیشتر آن وجود دارد. تنها سودآوری شرکت‌های حملونقل ریلی به‌معنای سالم و ایمن‌بودن آن نیست.