بارش فراوان و جان دوباره زاگرس

منت خدای جل ‌و جلاله که ملت ما که اطاعت و بندگی از دستانش را وظیفه می‌داند و در طول تاریخ در کنف حمایت او قرار گرفته‌ داده است، در سال 1401 و همچنین در آغازین ماه سال 1402 آن‌قدر نزول برف و باران داشته‌ایم که در گوشه‌گوشه کشورمان همه زمین‌ها حتی غیرکشاورزی هم سبز شده‌اند‌. زاگرس و زاگرس‌نشینان آن‌قدر باران دیدند و آن‌قدر چشمانشان از نزول برف برق زده که خشک‌سالی دودهه اخیر را از یاد برده‌اند. جویبار‌ها مملو از آب روان شد. کوهستان‌ها هنوز سفیدپوش است و هنوز هواشناسی بشارت باران می‌دهد. وفور باران و به‌دنبال آن جاری‌شدن سیلاب‌ها در دشت و دمن تقریباً همه استان‌های کشور را سرسبز کرده است و حیوانات و به‌خصوص گوسفندان دلی از عزا درآورده و امسال را به‌جای پلاستیک خوردن، به خوردن علف و گل‌های هرز مشغول‌اند که اگر به گردش طبیعت مؤمن باشیم ‌که حتماً همین‌طور است؛ چرخه زندگی به‌خوبی تعریف می‌شود. گوسفندان علف و سبزه می‌خورند؛ ما از گوشت لذیذ آن بهره می‌جوییم؛ از لبنیات و فرآورده‌های گاوی و گوسفندی تغذیه می‌کنیم و حتی پس از مرگ و آرمیدن در آرامگاه ابدی، سبزی و علف بر قبرها رشد می‌کنند و روز از نو و روزی از نو. گوسفندان و چهارپایان از این سبزی‌ها به‌خوبی ارتزاق می‌کنند ‌و چرخه زندگی لایزال ادامه پیدا می‌کند. در این چرخه امسال زاگرسی‌ها، از ایلام و کردستان و کرمانشاه گرفته تا لرستان و چهارمحال‌وبختیاری و فارس و کهگیلویه‌و‌بویراحمد، از سالی پرطراوت، سرسبز، خوش آب‌وهوا و سیراب از آب‌های روان و جاری از این‌همه مواهب الهی، استفاده سرشار می‌کنند. جنگل‌ها و درختان و به‌خصوص درختان بلوط که در دوساله حضور کرونا، به‌شدت از دست، افراد سودجو و مغرض آسایش خود ازدست‌داده بودند و بر روی تن خود زخم‌های ناشی از تبرزنی را حس می‌کردند و با زبان بی‌زبانی از اجحاف مردم اشک می‌ریختند و به‌خصوص آتش‌سوزی‌های عمدی و غیرعمدی را تحمل می‌کردند، آن‌قدر صبر به خرج دادند تا خداوند رحمان و رحیم در قالب طبیعت مساعد، درهای رحمت را برایشان بگشاید تا آن‌قدر صحرا را سبز و گلزار ببینند که خاطرات بد گذشته در اذهان آنان کم و حتی بی‌رنگ شود. وقتی در جای‌جای زاگرس، ریزش رودخانه‌ای یا آبشارگونه ناشی از آب‌شدن برف‌ها را که باصلابت از کوه‌ها به دره‌ها سرازیر می‌شود، دنیایی از امید به زندگی بهتر را به زاگرس‌نشینان هدیه می‌دهد که این جریان گونه‌ای از راز خلقت است و در طور عمر بشر ناظر انواع و اقسام آب‌و‌هواست. روزی از تنگدستی در فشار باشد و روزی دیگر، از وسعت و فراخی سفره‌ها لذت ببرد که ای‌کاش قلم می‌توانست مناظر زیبایی را که امسال خطه زاگرس دارد به تصویر ‌کشد تا اگر امکان سفر به آن نقاط نیست، حداقل حظ بصر ببرد؛ اما قسمت اعظم زاگرس‌نشینان که در هرسال‌، دونوبت بار و بنه را می‌بندند تا به‌اصطلاح قشلاق و ییلاق کنند، امسال چشمانشان خیره به زمین‌های بسیار سرسبز و گل‌های خودرو و رودهای پر آب و جاری خواهد افتاد و ان‌شاءالله سالی سرشار از خیروبرکت و صفا و صمیمیت را پیش‌رو داشته باشند و از گزند بلیات و به‌خصوص بیماری‌ها مصون و محفوظ باشند تا موسم قشلاق که مجدداً دشت و دمن را ترک می‌کنند و به درون اقامتگاه همیشگی خود می‌روند، روزهای خوش و پر رزق و رونق را به امید آینده نیکوتر و بهتر، پشت سر بگذارند. بدین‌بهانه که نزولات خوب در اقصی‌نقاط کشور نیز جاری و ساری بوده است، روزگار بر وفق مراد همه مردم کشور ما بچرخد و در عرصه جهانی همچنان نام ایران و ایرانی سرفرازانه در عرصه گیتی درخشش داشته باشد. آمین