دو هفته پرآشوب در فوتبال

در تمام کشورهای جهان فوتبال به‌عنوان یک ورزش پرطرفدار، هیجان‌انگیز و باکلاسی فراتر از سایه ورزش‌ها دنبال می‌شود؛ با فدراسیونی بسیار بزرگ‌تر حتی از کمیته ملی المپیک با نام اختصاری فدراسیون بین‌المللی فوتبال که به‌اختصار fifa فیفا نامیده می‌شود. جایگاهی رفیع که هر سخن و حرکتی در فوتبال باید از سیاست‌ها و روش این سازمان بزرگ پیروی کند. رئیس آن اختیاراتی فراتر از رؤسای ورزش کشورها دارد؛ تا‌جایی‌که بهنگام ورود به کشورها، مقامات مهم محلی از او استقبال می‌کنند و تمامی این خصوصیت‌ها حاصل اقبال عمومی مردم جهان به این رشته پرطرفدار ورزشی‌ست که به‌راحتی آب خوردن می‌تواند حتی کشور بزرگی چون روسیه را، برای حضور نظامی در اوکراین به حالت تعلیق دربیاورد. یک سازمان حقوقی بسیار حساس و غیر‌منعطف دارد که بسان دادگاه بین‌المللی دیوان لاهه آرای صادره از آن حتماً باید انجام گیرد. مسابقات آن در تمام رده‌های نوجوانان، جوانان، امید و بزرگ‌سالان در دو گروه بانوان و آقایان برگزار می‌گردد و معمولاً استادیوم‌های ورزشی به‌ هنگام برگزاری مسابقات فوتبال از مدت‌ها قبل بلیت آن بازی‌ها را به فروش می‌رسانند و محل استقرار مردم با شماره صندلی مشخص می‌شود. از این‌همه نظم و ترتیب در رده‌بالای جهانی فوتبال سخن گفتیم تا نظری داشته باشیم به فوتبال و تشکیلات آن در کشور عزیزمان ایران و حوادث و اتفاقاتی غیرمعمول در دنیا که در کشور ما به امری همیشگی تبدیل شده است و آن‌قدر عادی می‌نماید که از هر 10 مسابقه‌ حتماً نه مورد آن پر از جنجال، توهین، پرخاش و درنهایت اعمالی بی‌خردانه، اغتشاش در فضای عمومی و هتاکی در شبکه‌های مجازی‌ست. بعضی‌از‌اوقات مصلحان جامعه را عقیده‌بر‌آن‌است‌که عدم به ز وجود. پاره‌ای‌ازاوقات در روی سکوهای تماشاچی حتی فحاشی و توهین، دامن خانواده‌ها را هم گرفته که آدمی فکر می‌کند، همان بهتر که تماشاگران زن را به درون استادیوم راهی نیست. در‌نهایت تأسف بعضی‌از‌اوقات نیز بی‌خردی و لااوبالی‌گری به‌حدی می‌رسد که روی نیمکت تیم‌ها، مربی و کمیته فنی و تدارکات تیم‌ها نیز پا را از جایگاه خود فراتر گذشته، وارد زمین بازی هم می‌شوند و انواع بی‌حرمتی‌ها را نثار کادر داوری می‌کنند. از این‌ها گذشته، گاهی نیز فوتبالیستی از تیم‌های رقیب، به‌خود اجازه می‌دهد، از افتخارات برادرش سوء‌استفاده کند و تیم رقیب را به‌شکلی کاملاً بی‌ادبانه مورد آزار قرار دهد؛ پنداری اگر او در فوتبال به جایی می‌رسید و صاحب فوتبالی به‌خوبی برادرش می‌شد، خدا را بنده نبود! یا در تیم دیگری که صاحب افتخارات زیادی هم هست، پس از هر مسابقه‌ای در وسط زمین با حرکات معنی‌داری، تیم رقیب را نوازش می‌دهد که آدمی و هر انسانی که مبادی ‌آداب باشد، با دیدن این حرکات سخیف، از هر‌چه که نامش ورزش است،‌ منزجر می‌شود. در شبکه‌های مجازی که نگو و نپرس! ‌عده‌ای با‌هم جمع می‌شوند و با اشعاری سخیف و رکیک و دور از معرفت، آنچه را در توان دارند، نثار خانواده‌های تیم رقیب می‌کند؛ یا اسم تیم رقیب را که پرافتخار است و روزگار کوروش را به‌یاد می‌آورد،‌ تعویض کرده و به‌جای آن، از یک اسم مجعول استفاده می‌کنند که نشان از بی‌سوادی و عدم آگاهی از تاریخ پرفراز‌و‌نشیب و درخشان کشور ما ازسوی این افراد دارد. اینک وظیفه فدراسیون، باشگاه‌ها و کمیته برگزاری مسابقات است ‌که در دو‌هفته پایانی لیگ برتر، نهایت سعی و تلاش خود را بکنند تا مسابقاتی آرام و بی‌سروصدا و بدون هیچ شائبه‌ای برگزار شود تا تیم قهرمان درون زمین از شایستگی‌های خود بهره برده و جام قهرمانی را در دست بگیرد.