کد خبر:
333284
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۲ سه شنبه ۹ خرداد -
06:58
سخن مدیرمسئول
لزوم توجه به سرمایههای ملی
علیاکبر بهبهانی
وقتی در نظام گذشته مجموعه ورزشی آزادی در یک مساحت 460هکتاری در غرب تهران و بهبهانه میزبانی از مسابقات آسیایی ساخته شد، غرب تهران ازنظر ساختوساز بسیار متحول شد، تا این روزها که در حوالی این مجموعه دهها برج سربهفلککشیده، به این منطقه از تهران رونق ویژهای داده و بعدها با ساخت دریاچه خلیجفارس، صدها برج و تشکیلات و بزرگترین فروشگاه با نام ایرانمال، شکوه عظیمی را به این نواحی داده است؛ ازجمله مجموعه ورزشی آزادی که دارای دهها سالن ورزشی، استخر، دریاچه قایقرانی، میدان تیراندازی و استادیوم خاص فوتبال با گنجایش 100هزارنفر، این مجموعه عظیم را به یک سند ملی تبدیل کرده است که ضرورت دارد به آن به چشم ویژه نگاه کرد. در این مجموعه میتوان مسابقات بزرگ بینالمللی با شرکت دهها کشور و در 20 رشته ورزشی و به طورهمزمان برگزار کرد. اینکه در سال 1353 مسابقات تمام رشتههای ورزشی قاره بزرگ آسیا در آن انجام پذیرفت و کشورمان با شایستگی مقام دوم را درمجموع مسابقات کسب کرد؛ اما مسئولینی که بر اریکه ورزش نشستند نتوانستند از این سند مالی بهخوبی نگهداری کنند؛ تاجاییکه گوشهگوشه این مجموعه در وضعیت فعلی نیاز به بازسازی مجدد دارد که بحث امروز ما فقط درباره استادیوم فوتبال آن است، که گنجایش حضور 100هزار تماشاگر را داشت ولی در اثر عدم توجه رؤسای سازمان ورزش در گذشته و وزرای ورزش بعدی این استادیوم پرافتخار، رنگ و روی باخته است، گنجایش 100هزارنفر تا دوسالپیش به 80هزارنفر و سپس 60هزارنفر و هماکنون بهعلت خرابی بسیاری از سکوها به زحمت میتواند 50هزارنفر را در خود جای دهد؛ تاجاییکه حتی ازنظر ایمنی نیز این مجموعه آسیبپذیر شده است، وقتی مدتی پیش تیم فوتبال روسیه برای انجام یک مسابقه دوستانه به کشور ما آمدند در بازدیدی که از استادیوم فوتبال داشتهاند، حرف و حدیث زیادی در مورد نواقص این ورزشگاه را انتشار دادهاند که در اینجا باید به یک نظریه محکم و قوی که توسط معماران و مهندسین ساخت بارهاوبارها تکرار شده است، اشاره کنم که معتقدند ساخت یک بنا یا آثار یا ساختمان بزرگ چندان مشکل نیست اما نگهداری آن شرط دوام آن است، این باور در مخیله در این سمت، بهیکباره صدها کارگر ورزیده را بهبهانه صرفهجویی از این مجموعه اخراج کرد که این نیز غلط صرفهجویی، پیست استاندارد باعظمت دوچرخهسواری را به نابودی کشانید؛ فضای سبز این مجموعه از رمق افتاد، در و دیوار این مجموعه رنگ و لعاب خود را از دست داد؛ تا به این روز رسیدیم. هرچندکه در دودهه اخیر که بهخاطر نامهربانی زورمداران بینالمللی بهخصوص آمریکایی زیادهخواه، مشمول تحریم قرار گرفتهایم، حاضر نشدهایم تسلیم خواستههای نابجای اروپائیان و آمریکا بشویم و بههمینخاطر ازنظر اقتصادی در فشار هستیم و بودجه کافی برای ترمیم و بازسازی آن فعلاً موجود نیست؛ پس باید با این وضعیت مدارا کنیم تا انشاءالله با مقاومت جانانه و عدم تمکین از این ابرقدرت که همچنان به انقلاب و آرمان آن وفادار باشیم؛ اما دراینمیان میتوان تدابیر زیاد، به این مشکل چیره شویم و این مجموعه ملی را هرچهزودتر بازسازی کرده و به آن افتخار کنیم. برای مثال میتوان از کمکهای مردمی، همچون خیرین مدرسهساز، که پس از انقلاب هزاران ساختمان آموزشی را ساخته و به کشور و دولت هدیه کردهاند، برای این مجموعه عظیم نیز از این روش، استفاده کنیم تا دگرباره این افتخار ملی سرفرازانه میزبان مسابقات مهم آسیایی و حتی جهانی در بسیاری از رشتههای ورزشی شود. ازسویدیگر؛ چون این مجموعه مزین به کلمه آزادیست، شرط صواب رسیدگی و مراقبت همیشگی از این مجموعه است.