انتخابات فدراسیون‌ها و اما و اگرهای آن

پس از پیروی انقلاب اسلامی، در اکثر انتخابات در کشور تغییرات اساسی روی داد که مراد و علت انتخاب افراد اصلح در نمایندگی در مجلس شورای اسلامی، انتخابات شوراهای اسلامی شهرها و به‌طور غیرمستقیم وجود و اجرای وشاورهم فی‌الارض بود که از‌طریق مشورت و با رجوع به خواست مردم، مسئولین برگزیده شوند و یکی از نمونه‌های این انتخابات، نحوه انتخاب رؤسا و اعضای هیئت‌مدیره فدراسیون‌های ورزشی بود که به‌صورت لایحه‌ای از‌سوی دولت در خانه ملت به رأی گذاشته شده و با اکثریت آراء به‌تصویب رسید تا پس‌ازآن جنبه قانونی بگیرد؛ بدین‌نحو‌که برای انتخاب رئیس فدراسیون‌ در هر رشته ورزشی، صاحب‌نظران و دل‌سوختگان همان ورزش، برای چهارسال سکان فدراسیون را در دست بگیرند و حتی اعضای هیئت‌مدیره هم با آرای افراد انتخاب‌کننده برگزیده شوند. شکل این انتخابات بسیار عالی و عادی می‌نماید؛ اما گذشت زمان نشان داده است که رؤسای برگزیده، برای دوره‌های بعدی نیز از پیش انتخاب شده هستند؛ چون رئیس فدراسیون‌ به‌طور مستقیم و غیرمستقیم، رؤسای هیئت‌‌های استانی را خود انتخاب می‌کند؛ یعنی با امضای رئیس فدراسیون‌ در 31 استان کشور رئیس هیئت انتخاب می‌شود تا چهارسال در خط رئیس فدراسیون‌ و برنامه‌های او و به‌طورکلی مجری نیات او شود. بقیه رأی‌دهندگان مربیان، داوران، ورزشکاران و مسئولین چند نهاد چون دانشگاه‌ها، آموزش‌و‌پرورش، کارگران و ... هستند که باز‌هم از افرادی انتخاب می‌شوند که با رئیس فدراسیون‌ همراه و تقریباً هم‌نظر باشند و چون این حالت حاکم بر نحوه انتخاب می‌شود، رئیس فدراسیون‌ می‌تواند ده‌ها‌سال، بر این سمت تکیه بزند. ای گاش برگردیم به عقب و وزیر ورزش، خود رؤسای فدراسیون‌ها را انتخاب کند تا در مجامع انتخابات فدراسیون‌ها شاهد صحنه‌های بد و غیرعادی نباشیم. این مقدمات را گفتم تا به نتیجه‌ای عینی و مطلوب برسم؛ وقتی رئیس فدراسیون‌ با رأی رؤسای هیئت‌های استانی و مربیان و داوران و نماینده قهرمانان انتخاب می‌شود، آیا می‌توان به آن انتخابات گفت؟ و باز‌هم بارها شاهد و ناظر بوده‌ایم که از شش‌ماه مانده به تاریخ تشکیل مجمع انتخابات فدراسیون‌، رئیس فدراسیون تقریباً به تمام استان‌ها مسافرت می‌کند تا اگر مسئولی در خط او و فدراسیون او نباشد، مقدمات تعویض او را فراهم کند. از‌سوی‌دیگر؛ بعضی از چهره‌هایی که در آن رشته خاص صاحب سبک و کلاس و اشتهار و حتی قهرمانی در سطح جهانی هستند، در این انتخابات از پیش بازنده است و اگر واقعاً قصد مبارزه داشته باشد، باید به‌نوعی آرای رؤسای هیئت‌‌ها را به ‌هر نحو ممکن به چنگ بیاورد و مبارزه برای کسب کرسی ریاست فدراسیون‌ را با شدّت و حدّت پیگیری کند. از‌سوی‌دیگر افراد کاندیدا باید در وزارت ورزش‌وجوانان تائید صلاحیت شوند تا پای به این میدان بگذارند که یک نمونه عینی در هفته‌ای که گذشت در فدراسیون کشتی صورت گرفت که دبیر که خود از قهرمانان جهان است و در دوران کشتی، میادین و افتخارات زیادی را کسب کرده است، مجدداً کاندیدای این سمت شد که در روز تشکیل مجمع، چند‌نفر از کاندیداها وقتی دیدند که حریف او نمی‌شوند، رسماً از کاندیداتوری کنار کشید تا میدان برای رئیس فدراسیون‌، همچنان مهیا باشد و چنین شد که بعضی از چهره‌های قهرمانی کشتی مثل جدیدی، به‌هرروی با‌وجودی‌که میزان، رأی مردم است، به‌نظر می‌رسد که باید در نحوه انتخابات فدراسیون‌ها، تجدیدنظر شده تا فضای مجامع ما کاملاً عادی و بدون تشنج و اعتراض برگزار بشود و همچنین، عمر ریاست بر فدراسیون‌ها کوتاه‌تر شود تا محیط برای دلسوزان آماده باشد.