کد خبر:
333567
| تاریخ مخابره:
1402 دوشنبه 9 مرداد -
07:09
بهرام حصیری:
۷۰درصد صدا ارثی و ژنتیکیست
خواننده قدیمی ایرانی گفت: «در موسیقی سنتی، همایون شجریان فوقالعاده است و البته علیرضا قربانی؛ در پاپخوانها محمد اصفهانی خوب است و در ایرانیخوانها علیرضا افتخاری». بهرام حصیری درتوضیح مؤلفههایی که به تولید یک اثر فاخر در حوزه خوانندگی میانجامد، بیان کرد: «بهترین ملودی را باید فدای شعر کرد؛ شعر همیشه ارجحیت داشته و دارد. شعر است که به مردم پیام و سوژه میدهد و مخاطبانش میدانند آنچه خواننده میخواند چیست و اینها کارهای شناسنامهدار است؛ مانند شناسنامه آدمها که تا آخر عمر با آنهاست». خواننده آلبوم «جان عاشق» درپاسخبهاینکه چنددرصد خوانندگی و آواز استعداد ذاتیست که فرد همراه با تولد با خود دارد و باقی آموزش؟ بیان کرد: «صدا و خوانندگی چیزی حدود ۶۰ و ۷۰درصد ارثی و ژنتیکیست و باقی باید آموزش باشد. پسازآنکه فهمیدند استعداد و پتانسیل دارند باید کتابهای شعر را باز کنند و بخوانند و روی آن آهنگی که میخواهند تلاش کنند تا به یک ملودی برسند؛ نهاینکه لزوماً آهنگسازی کنند (هرچند وقتی روی اینروال حرکت میکنند ممکن است آهنگساز هم بشوند)». وی افزود: «چنانکه خودم این تجربه را داشتم؛ آهنگ جان عاشق را ساختم و آنرا تقدیم اسدالله ملک کردم و او با ارکستر نواخت. من هیچ ادعایی در ساخت این آهنگ نداشتم چراکه اینرا جسارت میدانستم». حصیری درتوضیح فعالیتهای خود یادآور شد: «با گلها کار کرده بودم و اولین کار تلویزیونی من روی سریال سمعک عیار (محمدرضا اصلانی ۱۳۵۳) بود؛ یک ملودی تاریخی و عاشقانه که مجتبی میرزاده؛ نوازنده قدر ویولن آهنگسازش بود؛ میرزاده آهنگی برای متن این سریال ساخت که من خواندم و کار گرفت». وی افزود: «بعدازانقلاب گهگداری اجازه اجرای برنامه داشتم. آنزمان سراغ جهانبخش پازوکی رفتم؛ آهنگساز معروف که امروز 90ساله است و خدا حفظش کند. پازوکی به درخت خشکیده اگر آهنگ میداد شاخ و برگ مییافت؛ در کالبد شخصیت خواننده کار میساخت و دقیقاً میگرفت همچنانکه برای بسیاری از خوانندگان آهنگ ساخت و این روی صدایشان نشست و هیچکدام شبیه دیگری نبود». حصیری خاطرنشان کرد: «گذشت زمان خیلیچیزها را عوض کرد. برخوردی که با نوازندگان شد خوب نبود و هنرمندان را منزوی کرد. انتقاد باید بجا باشد؛ بیاحترامی حاصلی ندارد». خواننده آلبوم «شور عاشقانه» درپاسخبهاینکه بین خوانندگان کنونی صدای کدام را میپسندد؟ اظهار داشت: «در موسیقی سنتی همایون شجریان فوقالعاده است و البته علیرضا قربانی؛ در پاپخوانها محمد اصفهانی خوب است و در ایرانیخوانها علیرضا افتخاری». وی دلیل تفاوت این خوانندگان را اینگونه بیان کرد: «اینافرادیکه نام بردم اصول کار را بلدند، ردیف خواندهاند، موسیقی و شعر را میشناسند؛ اما بعضی ایرادات هم دارند مثلاً جاهایی صدایشان جیغ دارد و ازنظر من رد است». خواننده آلبوم «صدای عشق» تأکید کرد: «اولین بازخوانی کارهای قدیم را من مُد کردم و بعد افتخاری و اصفهانی اینکار را انجام دادند. من اینمسیر را با تصویر خیال شروع کردم و واقعاً باتماموجود خواندم. درد و عشق و انتظار هم یکی از همین کارها بود». وی ادامه داد: «من خواندن را ازطرف هم پدر و هم مادر بهارث بردم چون هردو صدای خوبی داشتند و بنان و ... میخواندند و من از بچگی اینها را یاد گرفتم و همیشه خدا را شاکرم که توانستم برای مردم کار کنم و هنرم را نشان دهم و یکسری کارهاست که بهمرورزمان و با تجربه کسبکردن شکل میگیرد و خوانندگی یکیازآنهاست». حصیری تصریح کرد: «تا امروز ۱۵ سیدی و کاست از من منتشر شده و آخرین کارم برای آهنگساز جوانی بهنام بهنام خدارحمی بوده که چندسالپیش ساخته و منتظر شرایط مناسب بود؛ این اثر کار متفاوت و پاپ ایرانیست و چند پاپ ایرانی در آن خواندهام و یکسالیست که در بازار هست». بهرام حصیری در ۲ مرداد سال ۱۳۳۰ در کرج متولد شد و تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته ادبیات فارسی بهپایان برد و از سال ۱۳۵۰ فراگیری آواز را نزد اسماعیل مهرتاش آغاز کرد. درادامه نزد اسماعیل ادیب خوانساری در رادیوتلویزیون ملی ایران و پسازآن در کلاسهای محمود کریمی در هنرستان موسیقی ملی، ردیفهای موسیقی ایرانی را آموخت. نخستینبار در سالهای اولیه دهه ۱۳۵۰ با اجرای قطعهای از ساختههای مجتبی میرزاده در سریال «سمک عیار» خوانندگی در تلویزیون را تجربه نمود و پسازانقلاب نخستینبار در سال ۱۳۷۱ بهدعوت اسدالله ملک همکاری خود را با واحد موسیقی صداوسیما آغاز نمود و تصنیفی باعنوان «جان عاشق» از آثار اسدالله ملک و شعر مشفق کاشانی اجرا کرد که از آثار سرشناس اوست. او طی سالها، آثار متعددی را در صداوسیما اجرا و ضبط نمود. نخستین آلبوم موسیقی وی نیز با نام «جان عاشق» توسط شرکت صوتی تصویری سروش منتشر شد. او همچنین بهواسطه آشنایی و پیشنهاد چنگیز جلیلوند، مدت کوتاهی در عرصه دوبله فعالیت کرد. حصیری در دهه ۱۳۷۰ با «ارکستر همنوازان» بهسرپرستی اسدالله ملک، به اجرای برنامه پرداخت و پس از حدود ۲۰سال در ۱۳۹۰ با «ارکستر چکاوک» بهسرپرستی رضا شایسته در تالار وحدت تهران بهروی صحنه رفت.
سارا بقایی/ ایرنا