فوتبال بیمار و دلالان حرفه‌ای

در تمام جوامع بشری، پاره‌ای از باورها شکل همگانی به‌خود گرفته‌اند؛ به‌خصوص که شبکه‌های اجتماعی و ارتباطات فوری بین مردم دنیا با یکدیگر از‌طریق اینترنت، موجب شده که هر‌گونه اطلاعات یا نوآوری در زمانی کمتر از یک‌ثانیه فراگیر شده و کره‌زمین را فرا ‌گیرد. از مد و گسترش آن گرفته تا جدیدترین پدیده‌های‌ علمی، در یک مکان یا کشور راکد نشده، بلکه دنیاگیر می‌شود و چنین است که پاره‌ای از اندیشمندان، جهان هستی را با هفت‌میلیارد سکنه آن به دهکده جهانی تشبیه می‌کنند و بر این باور هستند که مردم همه کشورها دوست دارند از همه‌جا مطلع شده و از مردم نقاط دیگر الگو بگیرند؛ اما و متأسفانه هنوز در کشور ما، هر‌کس به‌نوعی می‌خواهد، از حق خود عدول کرده و جایگاه دیگران را هم غصب کنند و تا‌آنجائی‌که امکان دارد، زیادتر از حدّ و اندازه خود، از این دنیا سهم‌خواهی کند و اینجا‌ست‌که به‌اصطلاح قدیمی‌ها، چون‌که از حد بگذرد، رسوا شود. این داستان امروز ایجنت یا در لغت عامی دلال و دلال‌بازی در فوتبال ما‌ست که عده‌ای با این نام، فوتبال پر‌جاذبه ما که حداقل 70‌میلیون علاقه‌مند و تماشاگر دارد ‌را به بازاری بی‌در و دروازه مبدل کرده‌اند و با صد افسوس، هیچ سازمان یا نهادی به این جریان بلبشو ورود نکرده یا اگر برای مثال سازمان بازرسی ورود کرده باشد، آن‌قدر موفق نبوده است تا عده‌ای سودجو را از ایجاد هیجانات کاذب در جامعه بازبدارد و فوتبال ما را که شبیه خودمان است و با فوتبال هیج‌کدام از کشورهای پیشرفته همخوانی نمی‌کند، به روزگاری بیندازد که در کشور ما 20‌نفر بر سرنوشت 600 تا 700‌نفر بازیکن لیگ برتر کشورمان حاکم شوند و هر‌کدام از این عده بر سرنوشت 20 فوتبالیست ما فرمانروایی کنند و اینجاست‌که دلالی می‌شود فرمانده یا رئیس یا خان فوتبال و چون این قبیل افراد، هر کاری کنند، خود را پاسخگو نمی‌دانند روزگار فوتبال ما به این حال‌و‌روز می‌افتد که با هیچ کشور دیگری شباهت ندارد و بهتر است بگویم تبدیل شده به فوتبال بی‌در و دروازه! اینک با‌وجودی‌که فدراسیون فوتبال قوی و بزرگ‌ترین فدراسیون کشور با زیر‌مجموعه‌ها، کانون‌ها، کمیته‌ها و به‌خصوص کمیته اخلاق و انضباطی و ده‌ها منصب این‌چنینی‌ست که در مبارزه با دلالان، بسیار ضعیف و در حدّ صفر بوده است‌ و وقتی‌که عنان و اختیار فوتبالیست در دست فردی قرار می‌گیرد که حتی ممکن است در همه عمر یک مسابقه هم تماشا نکرده باشد و چون اوضاع فوتبال بر این روال سپری می‌شود، یک دلال به‌خود اجازه می‌دهد که در قامت دلال یک فوتبالیست معروف، او را به هرکجا که اراده کند بکشاند؛ بدین‌روی حلقه را بر گردن فوتبالیست می‌اندازد تا او را به هر‌جائی‌که بخواهد وصل کند. یک نمونه عینی آن حدود یک‌ماه‌پیش روی داد که دلالی توانست در لباس مدیر علیرضا بیرانوند، او را به باشگاه رقیب وصل کند و یک مبادله‌ای که می‌تواند با 12‌میلیارد صورت بگیرد را تا 90‌میلیارد ترقی دادند؛ تا باشگاهی باآن‌همه بدهکاری و مشکلات ناشی از مدیریت‌های ناکارآمد، در این دام پرخطر بیفتد و ازسوی‌دیگر طرفداران دو باشگاه مردمی از یکدیگر رنجیده و با ایجاد فضای تشنج توأم با فحاشی‌گری نسبت به همدیگر، حتی نظام خانواده را هم در معرض ناآرامی قرار دهد. در این میان بازهم باید از احمد راستینه؛ نماینده محترم مجلس و عضو فراکسیون ورزش در مجلس به نیکی یاد کنیم که در مقام مبارزه با این دلالان لب به اعتراض گشود و اقداماتی هم انجام داد؛ درحالی‌که فدراسیون بزرگ فوتبال در طی همه این سال‌ها، یک مبارزه جدی و عملی با این دلالان را صورت نداده و صد‌البته وزارت ورزش‌و‌جوانان هم کاری در این مورد اقدامی سازنده صورت نداده تا اوضاع فوتبال ما، بدین‌صورت درآید که عزت و احترام ورزشکار، مربی و سکوهای ورزشگاه، به‌طورجدی خدشه‌دار شود.