آبفای ایران، تهران را به پیمانکار تحویل داد

بیش از د‌ه‌سال از فراخوان سازمان آب و سپس آبفای تهران می‌‌گذرد که به‌صورت اجبار و همگانی کلیه مشترکان سازمان آبفای تهران مجبور به پرداخت مبالغ هنگفت شدند که البته برای رفاه حال تهرانی‌ها به‌صورت اقساطی مبالغ را دریافت کردند. حدود 10‌سال از آن گذشت تا این‌بار اقدام عملی برای کشاندن لوله و اتصال به چاه‌های منازل مدتی‌ست، این‌کار به پیمانکاران سپرده شده که متأسفانه هیچ نظارتی از‌سوی آبفا بر کار پیمانکاران و مبالغ هزینه‌های به‌عمل‌‌آمده این اتصالات معمول نمی‌شود. مناطق و محلات، معمولاً ازهمه‌جابی‌خبر، صبح زود از خواب بیدار می‌شوند که می‌بینند افرادی تحت‌نام پیمانکار آبفا، از مردم می‌خواهند که چا‌ه‌های منازل را برای اگوسازی، به کارگران نشان بدهند و متعاقب آن بیل و کلنگ و دریل برقی آغاز‌به‌کار می‌کنند که در وهله اول باید از شرکت آبفای تهران تشکر و قدرانی کنیم که بالاخره پس از گذشت 10‌سال بالاخره کار بسیار مهمی صورت می‌گیرد و ازاین‌پس آب‌و‌فاضلاب به درون زمین‌ها ریخته نمی‌شود که حاصل آن فرو‌نشست ساختمان است و از‌سوی‌دیگر وقتی تمام آب‌ریزهای منازل وارد لوله اصلی شود، بعدها بسان همه کشورهای پیشرفته، جداسازی آب معمول می‌شود تا آب مصرفی غیرشرب از آب آشامیدنی جدا شود و از‌این‌به‌بعد آبی که برای شستن ماشین، کوچه و خیابان، درختان و استخرها لازم است، از آب تصفیه‌شده نوشیدنی گرفته نخواهد شد؛ اما چرا دولت از ده، دوازده‌سال قبل هزینه فاضلاب را از مردم گرفت و پس از گذشت این‌همه سال، اینک به فکر اتصال افتاده است؟ اگر در همان موقع وصول پول از منازل، اتصالات صورت می‌گرفت این‌همه هزینه گزاف در این روزها به‌خاطر اتصال دریافت نمی‌کردند. بگذریم از اینکه من نویسنده برای یک خانه سه واحدی، مبلغی بیش از 30‌میلیون‌تومان جهت این اتصالات پرداخت کردم که حتی از‌سوی آبفای تهران کوچک‌ترین نظارتی هم معمول نگردید و نماینده‌ای حضور نداشت و سروکار ما با عده‌ای کارگر بود که دست‌آخر، شماره کارتی را هم دادند که 30‌میلیون‌تومان واریز کنیم؛ گردن ما هم از موی باریک‌تر و به‌قول آذری‌ها در ایکی‌ثانیه پرداخت کردیم! و چون از روز قبل هزینه را پیش‌بینی کرده بودند، آن را تهیه کرده بودیم و تقدیمشان شد و راهی به‌جز تقدیر و تشکر هم نداشتیم! اما واقعاً مانده‌ام که این روش و این‌گونه برخورد با اهالی تهران زیبنده است؟ و آیا شرط صواب این‌است‌که ما کردیم یا باید می‌گذاشتیم کار را به سرانجام برسانند و کمی در پرداخت تأمل می‌کردیم؟ اما در محله ما که هشت خانوار روبه‌روی هم قرار دارند، سه خانوار حاضر به پذیرش نشدند و گفتند اگر در چاه منزل دفن شویم، بهتر است تا این‌همه پول بی‌زبان که با هزاران درد و رنج تهیه می‌شود را به‌راحتی تقدیم این پیمانکار کنیم. اینک ما مانده‌ایم که بالاخره به عمرمان کفاف کرد که اگودار شویم! که مثلاً دیگر گرفتگی راه‌آب و نظایر آن را نداریم. چاه‌ها هم دیگر پر‌شدنی نیست و از همه مهم‌تر، شاید با این کار حداقل مصارف آب خانگی غیر‌آشامیدنی از این کار یعنی گردآمدن فاضلاب منازل تهران و جداسازی آب‌ها، ان‌شاءالله از‌نظر آب آشامیدنی در ترس‌ولرز به‌سر نبریم که با همه تأخیر و گرانی و نگرانی، باید از آبفای تهران اگرچه دیر اما برای این اقدام، تقدیر و تشکر کنیم. هرچندکه بعضی از همکاران مطبوعاتی ما، فقط نقد می‌کنند و شیوه آنان انتقادی‌ست.