269 شهر در تنش آب

آب، مهم‌ترین عنصر حیات است که ادامه زندگی را برای هفت‌میلیارد سکنه در روی این کره خاکی میسر کرده است، آن‌قدر این مایه حیات ضروری‌ست که برای ما مسلمانان و به‌خصوص امت شیعه، حکم تقدیس را پیدا کرده است. متأسفانه این روزها کره زمین، از کمبود آن در تشویش و نگرانی زیست می‌کند و خشک‌سالی و افزایش دمای این کره، خبر از کم‌‌آبی و حتی بی‌آبی می‌دهد؛ اما و با صد‌افسوس، این جمعیت هفت‌میلیاردی، دم را غنیمت شمرده و با هرز دادن این مایه حیات، عمر زیست را برای آیندگان سخت و غیر‌ممکن می‌کنند؛ از‌سوی‌دیگر کشورهای پیشرفته و صنعتی نیز بی‌خیال مشغول هدر دادن آب به‌عنوان انرژی راه‌اندازی صنایع سبک و سنگین، بیشترین لطمه و زیان می‌کنند؛ اما این کره زمین را رها کرده، در فکر کرات دیگر، میلیاردها‌دلار هزینه این خودخواهی را به مردم دنیا تحمیل می‌کنند؛ اما هیچ‌گاه به فکر جایگزینی انرژی دیگری به‌جز آب برای به حرکت درآوردن چرخ‌های صنعت نیستند، حتی در خاورمیانه و آسیا که سرشار از نور خورشید و آفتاب هستند، اراده‌ای برای کسب انرژی از این منبع عظیم نیستند و آب همچنان بی‌رویه مورد بهره‌برداری‌ست و هنوز کشورهایی چون ایران، کشاورزی خود را با هدر‌رفت بسیار و غیرمعقول آب ادامه داده و به فکر خودکفایی در کشاورزی، مایه حیات بشر را به هدر می‌دهند که برای مثال برای کشت و برداشت یک کیلو هندوانه باید بیش از 40‌مترمکعب آب را مصرف کنند تا مثلاً آن را کیلویی دو تا سه‌دلار به شیوخ حاشیه خلیج‌فارس بفروشیم و هر‌چند هزاران کارشناس در طی چهاردهه اخیر، این معادله را غیر‌مفید دانسته‌اند؛ اما همچنان هندوانه کشت و برداشت می‌شود و کارخانه‌های سنگین کشور، چون فولادها، ذوب‌آهن، آلومینیوم‌ها و سایر دستگاه‌های سنگین در حال فعالیت در کشورمان، همواره از آب استفاده می‌کنند تا استانی با نام اصفهان بی‌آب شود، زاینده‌رود خشک شود؛ تالاب گاوخونی خشک شود؛ درختان و طبیعت برهوت شود که جای آن را ریزگردها پر کند و علاوه‌بر اصفهان، شهرها قم و تهران را هم به‌زودی ریزگردها فرا گیرد؛ به‌هرروی براساس اظهارات یک کارشناس محیط‌زیست که از مسئولین مهم کشوری‌ست، هم‌اکنون در 269 شهرستان کشور، تنش آبی داریم و به‌نوعی به جیره‌بندی باید فکر کنیم؛ زیرا تنها راه باقی‌مانده برای تأمین آب مورد‌نیاز کشور حتی نه در حدّ بالا، جیره‌‌بندی‌ست که به‌شدت باعث توقف بسیاری از امور کشور خواهد شد؛ به‌نوعی‌که هم‌‌اکنون، با تانکر برای بسیاری از شهرها آب‌رسانی می‌شود که به‌یقین این روش علاج کم‌آبی نبوده و باید منطقی و عملی به فکر تهیه آب کشور باشیم، شاید جداسازی آب از‌طریق فاضلاب‌ها، یکی از عواملی باشد که مصرف آب غیر‌شرب را تأمین می‌کند که بدین‌طریق آب شرب قابل‌استفاده، صرف باغ و باغات، ماشین‌شویی و‌ آب استخرها و نظایر آن نشود و همچنین دولت و مردم در کنار هم با سرمایه‌گذاری متناسب، از خورشید انرژی لازم را برای کارخانه‌های و خودروها تأمین کنیم که اگر این‌کار با تعویق صورت بپذیرید، چه‌بسا در آینده بین شهرهای کشور منازعات بر سر آب صورت بگیرد که عواقب ناگوار و ناخوشایند آن، بسیار تأسف‌بار خواهد بود.