مصوبه تغییر سن بازنشستگی

بدون مقدمه یادآور مصرعی شوم که توسط شعرا و صاحبان ذوق عنوان شده است و می‌گوید: «گل بود به سبزه نیز آراسته شد!» یعنی آن‌قدر موقعیت حقوق‌بگیران تأمین اجتماعی و خدمات کشوری خوب و نیکو بوده است که در مجلس شورای اسلامی و در ساحت آن سخنان موافق و مخالف افزایش سن بازنشستگی مطرح شده است. هر‌چند هنوز به تصویب نهایی نرسیده است؛ امّا چون ما مسبوق به سوابق گذشته هستیم، مدت‌های زیادی‌ست که شاهد بوده‌ایم هر تغییرات قیمتی که قرار است صورت پذیرد، شایعه آن را از ماه‌ها قبل می‌شنویم و اذهان ما آماده پذیرش آن شده است و لذا وقتی خبر مصوبه آن منتشر می‌شود، چندان برایمان غیرعادی به‌نظر نمی‌رسد! به‌هرحال قرار است بین دو تا پنج‌سال افزایش سن بازنشستگی را به‌زودی باور کنیم که این طرح اگر توسط نمایندگان مردم که در خانه ملت حضور دارند و صاحب‌رأی هستند و قاعدتاً در مجلس آنان منعکس‌کننده خواست موکلین خود هستند، به تصویب خواهد رسید و حتی با اکثریت آرای موافق به‌صورت قانون درخواهد آمد و همه ادارات و سازمان‌ها باید بدون کم‌وکاست آن را به اجرا درخواهند آورد. اینک اگر به نقاط مثبت و منفی این مصوبه پیشنهادی دقّت کافی مبذول شود، در آن کاستی‌های زیادی وجود دارد که بعدها اثرات سوء آن را به عینه مشاهده خواهیم کرد؛ کما اینکه در تغییر ساعات کاری همین کارمندان تغییرات غیر‌معمولی صورت گرفته که بازده کاری آنان ضعیف‌تر شده و به علت عدم‌تغییر ساعات در یکی، دو‌ماه شروع‌به‌کار مدارس و مراکز آموزشی در کشورمان به‌نوعی عدم توازن در انجام امور نه‌تنها در مدارس و مراکز آموزشی بلکه بر کلیه فعالیت‌های کاری در ادارات، شرکت‌ها، کارگاه‌های تولیدی و صنایع به‌وجود آورد؛ تا‌جایی‌که در مجلس شورای اسلامی که خود نمایندگان مصوب کردند که ساعت ازاین‌پس جلو و عقب کشیده نشود. وقتی چند‌ماه از آن گذشت، هم‌اینک زمزمه تغیر مجدد آن را آغاز کرده‌اند. نمونه این قبیل را در وزارت آموزش‌و‌پرورش هم دیده‌‌ایم که پس از مدت‌ها که دور تحصیل در سه مقطع ابتدایی، راهنمایی تحصیلی و دبیرستانی خلاصه می‌شد، بعد از چند‌سال بازهم برگشتیم به ۵۰‌سال قبل که آموزش در دو دوره شش‌ساله ابتدایی و شش‌ساله دبیرستانی خلاصه شد و چنین است که از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی انتظار داریم، بر روی مصوباتی از‌این‌دست، کار کارشناسی دقیق و با استاندارد را لازمه تصمیم خود کنند؛ چون اگر بنا باشد سن بازنشستگی دو تا پنج‌سال به عقب بیفتد، باید از دو منظر مورد‌بررسی قرار بگیرد که در منظر اول اگر بر روال جاری و در‌حالی‌که چون سابق نبوده و کارمندان استخدامی شاید حداقل با مدرک لیسانس یا کارشناسی به استخدام ادارات و نهادها درمی‌آیند اگر طول دوران تحصیل در مقاطع قبل از دانشگاه را فقط ۱۲‌سال بدانیم و شروع دوره ابتدایی را نیز شش‌سال محاسبه کنیم، در سن ۱۸‌سالگی دوران تحصیلی را به پایان برسند و برای دوره کارشناسی هم چهارسال محاسبه شود و برای مردان دوسال هم دوره سربازی را محاسبه کنیم، قاعدتاً کارمند حداقل ۲۴ تا ۲۵‌سال دارد. در این منظر؛ کارمند در شرایط فعلی در این 54 تا ۵۵‌سالگی بازنشسته می‌شود؛ لذا در این وضعیت 55‌ساله هنوز نیروی فعّال است و افزایش سن بازنشستگی حتی تا پنج‌سال طبیعی می‌نماید؛ اما برای بانوان افزایش سن بازنشستگی تا 60‌سال مقبول نمی‌آید. از نگاه دیگر؛ باید به سن کار توجه شود و لذا سن بازنشستگی تا ۶۰‌سال سن جایز شود که اگر مردان خواستند تا ۶۰‌سالگی هم کار کنند، منع قانونی نداشته باشد؛ بنابراین شیوه توانایی باید مورد‌ملاک قرار گیرد.