چرا «اسد» سقوط کرد؟

این سؤال که چرا اسد سقوط کرد، دارای ده‌ها حدس و گمان است که هر‌کس به‌زعم خود و باور خویشتن، فرضیه‌ای برای آن تراشیده است که در تغییر آن باید بعضی از موارد آن‌را به‌شرح زیر یادآور شوم، نخستین موردی که بیشترین حدس و گمان درمورد آن اظهار شده است، یک توطئه جهانی‌ست که در آن آمریکا، روسیه، اسرائیل و اردوغان ترکیه از بانیان یا پشتیبانان این فرضیه هستند که این تفکر را که از قدیم تاکنون پاره‌ای از مردم، نقش زیادی را برای ابرقدرت‌ها قائل شده‌اند، من را به‌یاد سریال موفق دایی جان ناپلئون می‌اندازد که بازیکنان آن ساده‌ترین موارد را به بریتانیای کبیر یا همان انگلیس نسبت می‌دادند یا درصورت دیگر هر اقدامی را در جهان به انگلیس نسبت می‌دادند، چون دیرزمانی قدرت مطلقه جهان انگلیس بود که ده‌ها کشور امروزی از مستعمرات آن به‌حساب می‌آمد؛ اما این ابرقدرت پس از سال‌ها زندگی استعمار‌گونه، بالاخره از قدرت به زیر کشیده شده و مستعمرات او هرکدام یک کشور مستقل را ساختند. به‌هر‌حال حکومت 50‌ساله خاندان حافظ اسد و سپس فرزندش بشار اسد، به ناگهان فروریخت و اسد به‌اتفاق خانواده به روسیه پناهنده شد. اینکه از کلمه ناگهان استفاده‌شده است، در نوع خود بی‌نظیر است؛ یعنی در کنار گوش اسد افراد زیادی با افکاری متفاوت که به‌نوعی زیر چتر ترکیه یا بهتر بگویم اردوغان جمع شده بودند، نیرو گردآوری کنند و نقشه بکشند و ناگهان وارد سوریه شوند و در جمعی که می‌توان آنان را جمع اضداد خواند، حمله را آغاز کنند و درطول 10‌روز به صدارت اسد پایان دهند؛ یعنی اسد باآن‌همه کبکبه و دبدبه، دارای یک اطلاعات و امنیت قوی نبوده است، روسیه که هم پایگاه زمینی و هم دریایی داشت نیز وارد عمل نشده است و درنتیجه سقوط اسد بدون کوچک‌ترین ممانعتی ازسوی مردم سوریه، صورت گرفت و اینک ما مانده‌ایم با ده‌ها سؤال پوچ توأم با نیش زهرآلود که هرلحظه در افکار می‌لولند، این ‌و آن و ابرقدرت‌ها را موجب فروپاشی حکومت 50‌ساله خانواده اسد می‌دانیم؛ حال اینکه وقتی 12‌میلیون سوریه‌ای هم‌اینک در اروپا و ترکیه پناهنده شده‌اند، موجب فروپاشی اسد شد؛ ازجمله وقتی‌که بین سه تا چهارمیلیون سوری در ترکیه به‌صورت پناهنده در بدترین شرایط زندگی می‌کنند، یکی از عواملی بود که اردوغان را بر آن داشت که لشکر سلم و تور را مهیا کند و بسیار عادی وارد کشور سوریه شوند و شهرهای سوریه را یکی پس از دیگری تسخیر کنند، بدون کوچک‌ترین مقاومت ازسوی نظامیان سوریه پس این نظامیان به‌چه‌علت حب‌وطن نداشتند و مقاومت نکردند و شهرها یکی پس از دیگری بدون مقاومت تسلیم شدند تا لشکریان به 10‌کیلومتری دمشق پایتخت سوریه رسیدند که بازهم ارتش کوتاه آمد و درنتیجه اسد راهی جز فرار را نداشت و شبانه سوریه را به‌طرف روسیه ترک کردند و فاتحان سوریه را که تروریست می‌خواندند؛ این‌بار حتی توسط روسیه ناراضیان قلمداد کردند و عجب روزگاری‌ست که حتی در مواقعی این‌چنینی، دوستان هم سکوت می‌کنند؛ اما باید آرزو کنیم که این لشکریان که آنان را ناراضیان می‌خوانند و از‌دست‌بر‌قضا تعداد زیادی از شورشیان داعش و القاعده و حتی طالب‌ها تشکیل می‌دهند و بسیاری کرد ناراضی هم جزعی از آنان هستند؛ بااستفاده‌از ارتش سوریه به بازسازی این‌کشور همت کنند تا به‌زودی یک حکومت مردمی مؤمن به دموکراسی تشکیل شود.