اگر کارگردان بودم، قطعاً نابازیگر می‌آوردم

بازیگر و صداپیشه سینما و تلویزیون گفت: اصلاً نقش اولی بودن و متراژ نقش‌ها برای من مهم نیست، من عاشق نقش‌هایی هستم که به من بگویند برو دنبالش و پیدایش کن اما همان‌ها هم نیستند. بهنوش بختیاری افزود: متأسفانه شرایط سینما و تلویزیون به‌گونه‌ای شده است که در سریال‌ها فقط شش‌،‌هفت‌نفر بازیگر ثابت را می‌بینیم؛ مثل مجموعه‌ای می‌ماند که از این سریال به آن سریال می‌رود و یار غار بازی و دوست‌بازی است. همه دنبال هم هستند و این، اذیت‌کننده است؛ استعداد آدم‌ها را ببینید. می‌بینند و می‌دانند اما باز ترجیح می‌دهند که یکسری افراد را بیاورند. به‌گزارش امیر خانزاده (ایرنا)؛ او به چند اثر سینمایی خود ازجمله «آستیگمات» که در آن فقط یک سکانس بازی داشت و «انزوا» اشاره کرد و افزود: فقط یک‌بار آقای سهیل بیرقی در فیلم «من» به‌اندازه چهار، پنج سکانس به من اعتماد کرد اما بازهم همه مقابل او ایستاده بودند که خانم بختیاری کمدین است و نمی‌تواند اما این شجاعت و جسارت را داشت و از عبدالرضا کاهانی هم تشکر می‌کنم؛ به‌خاطراینکه این قدرت را در من دیده بود و آن نقش را به من سپرد. نقشم یک خانم‌جلسه‌ای بود که اصلاً نباید کمدی می‌شد. خانم‌جلسه‌ای کمدی بازی‌کردن مثل آب‌خوردن است اما اینکه ریزه‌کاری‌اش را پیدا کنی و من نامزد سیمرغ از خیلی‌جاها ازجمله کانون منتقدان شدم. بختیاری گفت: به من چهار سکانس دادند و در این‌ها توانستم خودم را نشان دهم. بازیگری داریم که سه،‌چهار فیلم نقش اصلی بازی می‌کند اما باز نمی‌تواند خودش را نشان دهد. به آدم‌ها بها دهید. به‌خاطر همین‌الان دیگر کمدی‌ها را رد می‌کنم و بازی نمی‌کنم. البته الآن درحال‌بازی در یک کار خوب غیرکمدی هستم. او به بازی خود در «بامداد خمار» که به‌زودی از شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود، اشاره کرد و گفت: دراین‌کار نقشم تقریباً جدی‌ست. بختیاری بااعتقادبه‌اینکه دریافت سیمرغ جشنواره فیلم فجر دلیلی برای نقش خوب گرفتن نیست، به رضا ناجی اشاره کرد و اظهار داشت: آقای ناجی بسیار مستعد است و بزرگ‌ترین جوایز را گرفته است. در ایران هیچ‌کس، جوایزی که آقای ناجی گرفته را نگرفته است. متأسفانه آدم‌ها کم‌کار می‌شوند. در ایران نه محبوبیت و نه جایزه مهم است اما یار غار بودن خیلی‌مهم است. معرفت بیشتر در کستینگ‌ها (چینش بازیگر) است و ما کستینگ را با معرفت، عشق‌وحال، رفاقت و داداش چاکریم یکجا جبران می‌کنم، می‌بینیم. او درباره اصرار‌کردن بر گرفتن نقش‌ها هم گفت: ما اصرار کردیم اما فایده‌ای نداشته. اصرار نه به‌آن‌معناکه خودم را تحمیل کنم؛ اما فایده‌ای ندارد. وقتی کارگردان بخواهد شخص خودش را انتخاب کند، این‌کار را می‌کند. خیلی‌جاها هم انتخاب شدیم، قرارداد هم بستیم اما طرف،‌ دوست داشته که دوستش نقش را بگیرد و لذا سنگ‌هایی جلوی پای من انداخته تا بگویم نه. بختیاری گفت: من خودم منشی صحنه بودم و این بازی‌ها را بلدم و من می‌فهمم وقتی یک دوستی را می‌خواهید بیاورید، هزار سنگ جلوی پای من می‌اندازید و رقمی پرت می‌گویید تا من نه بگویم. پس چرا اصلاً پیشنهاد می‌دهید؟ بیشتر سینما شده همین و اصلاً هم منکر این نیستم کسانی‌که بازی می‌کنند،‌ بد هستند. خیلی هم عالی هستند و مستعدند که اینجا هستند و ‌کسی بی‌دلیل جایی قرار نمی‌گیرد اما محک بزنید. او افزود: بعد از ۲۸‌سال کار می‌گویم ازهمه‌مهم‌تر، شرف است. این‌روزها شاید نجابت کلمه خنده‌داری محسوب شود اما برایم یک گزینه و انتخاب است. نجابت چه برای مرد و چه برای زن چیز مهمی‌ست. وی دراین‌‌باره‌که دوست داشتید در سینمای امروز با کدام کارگردان‌ها کار کنید، به سعید روستایی، اصغر فرهادی، محمد کارت، محمدمهدی مهدیان و کریم امینی اشاره کرد و گفت: کریم امینی کمدی می‌سازد اما فیلم‌ساز خوبی‌ست و خودم هم در شروع کار یکی از فیلم‌های کوتاهش تهیه‌کننده‌اش بودم. من تاکنون پنج فیلم کوتاه را تهیه‌کنندگی کردم. او درخصوص استفاده از نابازیگرها در کارهای سینمایی به‌ویژه فجر امسال اظهار داشت: شاید خوب باشد. من اگر کارگردان بودم قطعاً نابازیگر می‌آوردم. چون سلیقه من سلیقه بازیگر نیست اما خیلی‌خوب است. منتها باید در همه‌چیز اعتدال رعایت شود. اگر برای دو فیلم، نابازیگر می‌آورید از بازیگرهای قدیمی که تجربه‌ای هم دارند استفاده کنید. من مخالف آمدن نابازیگر و چهره‌های جدید نیستم. سینما به چهره و خون جدید نیاز دارد اما بهتر است از کسی استفاده کنید که زحمتش را می‌کشد. وی افزود:‌ همین‌که نابازیگرها بکر هستند و بازیگر نیستند برای من ارزشمند است. در زندگی طبیعی‌ام بازی و حقه‌بازی بلد نیستم. مثلاً مافیا را نخواستم یاد بگیرم اما در جوکر که برای خنداندن مردم بود، در فضای جامعه‌ای که ناشاد است، همه ما دوست داشتیم باشیم اما من مافیا و حقه‌بازی را دوست ندارم و اگر روزی فیلم بسازم از نابازیگر استفاده می‌کنم. بختیاری به اینکه آیا تاکنون به این‌مسئله فکر کرده که وارد باندبازی در سینما شود، گفت: هفت‌سال است که کار آن‌چنانی نداشتم؛ کاری‌که کار محسوب شود و نقشی باشد. اگر باندباز بودم قطعاً اتفاق بهتری می‌افتاد. عشق من هم در زندگی فیلم و کتاب است و هیچ سرگرمی جز این دو ندارم اما خودم را دارم می‌کشم و هر چه به عقلم رسیده، انجام دادم تا بگویم در یک سکانس و نه نقش اصلی بازی کنم اما خانم‌هایی می‌آیند تازه‌وارد و می‌گویند نقش اصلی را می‌خواهیم. وی گفت: یک سکانس خوب به من دهید و اگر نتوانستم بگویید و این بعد از ۲۸‌سال کار خیلی زشتی‌ست.