دیپلماسی تهدید و بمباران

در تاریخ جهان سابقه نداشته است که ابرقدرتی همچون آمریکا، تمام هم‌وغمش را بر سایه تهدید و زور و زیاد‌ه‌خواهی بگذارد تا درنهایت با استثمار کشورها، حتی به‌اصطلاح با آتش‌زدن قیصریه، مال‌ستانی کند و این نوع باج‌خواهی در نوع خود، شگفتی‌آفرین هم بشود! این قصه پر‌غصه ابرقدرتی‌ست که این‌روزها، باعنوان پادرمیانی و پایان درگیری‌های میان کشورها، برای خود کیسه‌ای بسیار گشاد دوخته؛ آنگاه اسم آن‌را هم صلح و سازش نامیده که این از عجایب روزگار ما شده است. رهبری در مبارزات انتخاباتی بزرگ‌ترین کشور اقتصادی جهان، انواع و اقسام تهمت‌ها و شانتاژ‌بازی‌ها را به‌بهانه حمله به حزب رقیب به‌عمل آورده و به جهانیان درهای بهشت را می‌نمایاند؛ تاجایی‌که بیش از سه‌چهارم مردم کشورش را اغوا می‌کند که انتخاب او به‌عنوان رئیس‌جمهوری، مصادف است با سرکیسه کردن کشورهای نفت‌خیز خاورمیانه تا کسری موازنه شدید مالی آمریکا با این حیله تأمین شود که به‌نظر می‌رسد، ازاین‌پس ابرقدرتان از روش دونالد ترامپ پیروی می‌کنند تا به مراد خود برسند. اینک به چکیده‌ای از شاهکار این رئیس‌جمهوری اعیان اشاره می‌کنیم تا خوانندگان عزیز روزنامه، با شخصیت‌های جهانی و نحوه اعمال و رفتار آنان آشنا شوند. القصه! ترامپ از چندماه‌پیش لبه تیز حملات خود را در قالب تهدید، بمباران، تحریم و با لشکرکشی با مدرن‌ترین سلاح‌های جهان و بزرگ‌ترین بمب‌افکن‌های موجود در جهان، هواپیماهای جنگنده غول‌پیکر و هزاران سرباز روانه خلیج‌فارس، متوجه دریای سرخ و جزیره گارسیا کرد که ملت ایران را بترساند و صدالبته زهی‌ خیال باطل بود. ده‌ها‌بار نیز با تکرار، تسلیم یا بمباران، کشور ما را تهدید کرد که خوشبختانه مسئولین کشور درنهایت خونسردی، این لشکرکشی را به هیچ انگاشتند و در کنار این چماق ازنظر دیپلماسی هویج را با شاخه زیتون هم پیشکش ما کرد؛ غافل‌ازاینکه ما را خیالی نبود و بادی نبودیم که با بید ترامپ بلرزیم و چون در چهار مرحله مذاکره، نتوانست با تهدید عزم راسخ ما را بشکند، راه دیپلماسی را قوت بیشتری داد؛ تاجایی‌که در عربستان و قطر، چندین‌بار اعلام کرد، مواضع ما و ایران بسیار به هم نزدیک شده و مژده دادند که تفاهم بزرگ درپیش است، عجبا! پس این‌همه لشکرکشی باآن‌همه هزینه‌های زیاد، به‌چه‌علت صورت گرفت؟ یا حدود 40‌روز مداوم با همکاری همپالگی همیشگی آمریکا یعنی انگلیس حوثی را بمباران کردن، حماس را تهدید کردن، صنعا را شخم زدن و آن‌همه فشار، کارگر نشد تا مجبور شود به‌گفته خودش با تروریست‌های یمنی به توافق برسد؛ آن‌هم یمنی‌هایی که به‌زحمت قوت لایموت خود را به‌دست می‌آورند که باید بگوییم و از خداوند رحمان و رحیم بخواهیم که «یا رب روا مدار گدا معتبر شود، گر معتبر شود ز خدا بی‌خبر شود» و این داستان غم‌انگیز این روزهای مردم به‌پا‌خاسته جهان است که نمی‌خواهند زیر بار زورگویان جهان کمر خم کنند و عزت و شرف خود را به مادیات نمی‌فروشند. اگر به چهارماه قبل به عقب برگردیم، همین رهبر جهانی، برای سرزمین آبا و اجدادی فلسطین یعنی غزه، خواب تفرجگاه دیده بود که بیش از 5/1‌میلیون سکنه آن‌را به سایر کشورها کوچ اجباری کند تا آن منطقه را یک مکان توریستی، گردشگری کند و از قبل آن منافع عظیمی را به جیب خود و خانواده‌اش و احیاناً اقتصاد آمریکا واریز نماید که می‌توان نتیجه گرفت، دیگر نمی‌شود، توده‌های مردمی را به زنجیر کشید و خانه آبا‌واجدادی آنان را غصب کرد.