کمبود کتاب‌های درسی

مشکلات ارزی این‌بار باعث کمبود کتاب‌های درسی شده است که قصه‌ای‌ست غیر‌قابل‌باور که در مخیله هیچ‌کس نمی‌گنجد. وقتی دو کارخانه داخلی چوب و گاز مازندران و پارس اهواز می‌توانند تولید کاغذ کنند و بسیار بیشتر از نیاز وزارت آموزش‌وپرورش هم کاغذ تولید داشته باشند، به‌چه‌علت باید هنوز بسیاری از کتاب‌های درسی که وزارت آموزش‌وپرورش دراختیار دانش آموزان قرار می‌دهد، آماده نباشد و دانش‌آموزانی در کشور، هنوز یک یا چندمورد از کتاب‌های درسی را نداشته باشند؟ و این مشکل درحالی‌که یک‌ماه از شروع سال تحصیلی می‌گذرد، در کشورمان وجود داشته باشد که دانش‌آموزان مدارسی هنوز بعضی از عناوین کتاب درسی را نداشته باشند. قسمت اعظم این نبود یا لااقل کمبود، به عدم اجرای تعهدات صنایع چوب و کاغذ مازندران به آموزش‌وپرورش برمی‌گردد که ظاهراً این صنایع داخلی بعضاً کمبود خمیر را بهانه‌ای برای عدم تولید کاغذ عنوان می‌کنند که به‌نظر می‌رسد، عذری بدتر از گناه باشد. اینکه دو کارخانه داخلی که همیشه از کمک‌های دولت هم برخوردار هستند، نتوانند کاغذ موردنیاز آموزش‌وپرورش را تولید کنند، جای اماواگر بسیار دارد؛ بخصوص درمورد صنایع چوب و کاغذ مازندران که تا سال‌های دور و نزدیک، حتی سطح تولیدشان 70‌هزارتن بوده است که با دو خط تولید، بسیاری از احتیاجات داخلی را تأمین می‌کردند. باید از مسئولین سؤال شود که به‌چه‌علت یک خط تولید این کارخانه از رده تولید خارج‌شده است و باز درحالی‌که این صنعت داخلی به درد چه کنم گرفتار آمده است، سیل عظیمی از آینده‌سازان کشور به‌علت مشکلات این کارخانه به‌موقع کتاب‌های درسی را تحویل نمی‌گیرند و ظاهراً در این قسمت، هم وزارت آموزش‌وپرورش و هم صنایع داخلی، در انجام‌وظیفه خود قصور کرده‌اند و باید در برابر این قصور به دولت پاسخگو باشند. اگر بپذیریم که به‌علت تحریم‌های زورمداران بین‌المللی و در رأس آن ایالات‌متحده آمریکا با توسل به قدرت و زورگویی، آن‌قدر نرخ ارز دولتی بالا رفته است که نمی‌تواند بودجه لازم را برای ورود بی‌رویه کاغذهای خارجی تأمین کند، اینجاست که این کارخانه نمی‌تواند از پتانسیل لازم و کافی برخوردار باشد تا ارز موردنیاز ورود خمیر کاغذ برای تحرک و تولید بیشتر محصولات را تأمین کند و باید دو کارخانه وطنی را پاسخگو کنند که اگر نمی‌توانند کاغذ موردنیاز وزارت آموزش‌وپرورش را تأمین کنند، به‌چه‌علت بازار فروش کاغذ واقع در ظهیر‌الاسلام، پر از کاغذهای پارس و چوب و کاغذ مازندران است و در اغلب مغازه‌های این بازار، بندهای کاغذ تولید مازندران، به عابران چشمک می‌زند؟ اینجاست که باید دستگاه ذی‌ربط، با شدیدترین نوع برخورد، به این وضعیت ورود کند و اجازه ندهد که آموزش کودکان ما، دچار اختلال شود تا عده‌ای سودجو، در پی افزایش دارائی‌های خود باشند و با احتکار کاغذ در انبارهای مختلف، قیمت کاغذ تحریر و روزنامه را تا مرز هر کیلو 90‌هزارتومان افزایش دهند. بدیهی‌ست؛ اگر هر‌چه‌سریع‌تر، صنایع چوب و کاغذ مازندران به تعهدات خود عمل نکند، بازهم فرزندان ما کتاب درسی ندارند.