با آسیب‌های اجتماعی نوپدید مواجهیم

مدیرکل پیشگیری ستاد مبارزه با موادمخدر بااشاره‌به‌اینکه با آسیب‌های اجتماعی نوپدید مواجه هستیم، گفت: نخستین قدم در رفتن فرزندان به‌سمت آسیب‌های اجتماعی عدم‌درک و دیده‌شدن توسط والدین است. زهرا عابدینی در یک برنامه تلویزیونی، درباره اهمیت تاب‌آوری و پیشگیری در بروز جرائم، اظهار کرد: تاب‌آوری اساساً سپر دفاعی هر انسانی مخصوصاً نوجوانان و جوانان در مواجه با بحران‌هایی است که با آن روبه‌رو می‌شوند. به‌گزارش مهر؛ وی افزود: اساساً افرادی‌که از قدرت تاب‌آوری بالاتری برخوردارند، بسیار راحت‌تر قادر به حل مسائل خواهند بود. قدرت تاب‌آوری به نوجوانان و جوانان کمک می‌کنند با بحران‌هایی مقابله کنند که بعضاً به‌مانند طوفان در زندگی روی می‌دهند. عابدینی بابیان‌اینکه قدرت تاب‌آوری، قدرت دفاع را به نوجوانان و جوانان آموزش می‌دهد، گفت: توان تاب‌آوری به نوجوانان و جوانان کمک می‌کنند در مقابل مشکلات و طوفان‌ها از جای خود برخیزند و مجدد قد علم کنند. وی تاب‌آوری را قدرت بازسازی فرد دانست و گفت: تاب‌آوری از شناخت و آگاهی نسبت به مسائل، محیط اطراف و پیامدهای مثبت و منفی مشکلات به‌وجود می‌آید. وی باتأکیدبراینکه قدرت تاب‌آوری منجربه‌این می‌شود تا افراد پس از شکست‌ها یا زمین‌خوردن‌ها یا بروز بحران‌ها، با وجود اعتمادبه‌نفس لازم، مجدد از جای خود برخیزند، خود را ساخته و به مسیرشان ادامه دهند، گفت: نه‌تنها در جامعه ما بلکه در تمام دنیا، فرزندان در محیط بیرون از خانواده ممکن است با آسیب‌های مختلفی مواجه شوند؛ بسیاری از جامعه‌شناسان نیز می‌گویند که به‌تعداد تمام پدیده‌های اجتماعی، آسیب وجود دارد. عابدینی بابیان‌اینکه پدیده‌های اجتماعی می‌توانند توأمان جنبه‌های مثبت و منفی داشته باشند، ادامه داد: نکته حائزاهمیت نوع ارتباط والدین با فرزندان است، ما همیشه به این گمان هستیم که می‌دانیم چگونه باید با فرزندان خود ارتباط برقرار کنیم و به‌طورمثال می‌گوییم ما فردی تحصیل‌کرده هستیم و نوع مواجه با مشکلات فرزندانمان و مدیریت این مشکلات را می‌دانیم. مدیرکل پیشگیری ستاد مبارزه با موادمخدر باتأکیدبراینکه با وجود سطح تحصیلات ارشد والدین و تجربیات زیاد در حوزه‌های تخصصی باید بدانیم که لزوماً در بسیاری از حوزه‌ها و مخصوصاً مواجه با آسیب‌های اجتماعی ممکن است شناخت نداشته باشیم، تأکید کرد: اکنون یک سری از آسیب‌ها به‌شدت نوپدید هستند یعنی ممکن است یک والد شاغل با تجربه زیاد در حوزه کاری خود، نسبت به آسیب‌های نوپدید که پیرامون فرزندش مانند یک تهدید عمل می‌کند، شناخت کافی نداشته باشد. وی، فضای مجازی را یکی از فضاهایی دانست که ممکن است آسیب‌های نوپدید در آن بروز و ظهور پیدا کند و افزود: ما نسبت به دوستان حقیقی و بیرون از خانواده فرزندان خود شناخت داریم اما فرزندان ما در فضای مجازی با صدها دوست و گروه روبه‌رو هستند که مرتباً اطلاعات مختلفی را به فرزندان ما مخابره می‌کنند و فرزندان نیز ناخودآگاه درمعرض ارتباطات و اخبار قرار می‌گیرد. عابدینی باتأکیدبراینکه بخشی از اطلاعات منتقل‌شده در فضای مجازی به فرزندان ممکن است کاملاً جنبه آسیب‌زا داشته باشد، گفت: والدین در بسیاری‌ازاوقات نمی‌دانند که فرزندان آن‌ها چه آموزش‌هایی از فضای مجازی می‌بینند و متأسفانه در بسیاری‌ازاوقات نیز به‌خاطر عدم‌آموزش نسبت به تغییرات روحی و روانی فرزندانمان بی‌توجهیم. مدیرکل پیشگیری ستاد مبارزه با موادمخدر افزود: والدین درصورت گوشه‌گیری، کم‌حرف شدن یا پرخاشگری فرزند باید به‌دنبال دلیل این اتفاقات و کالبدشکافی آن بپردازند همچنین والدین باید روش‌های ارتباطی با فرزند را بدانند، بسیاری‌ازاوقات گمان می‌کنیم، صرفاً فرزند را با نصیحت‌کردن و جملاتی ازاین‌دست‌که «مرتب سرت در گوشی نباشد»، «با فلان دوستت نگرد»، «فلان کار را نکن» و ... می‌توانیم او را تربیت کنیم. وی افزود: ما والدین از آسیب‌هایی که مخصوصاً از ناحیه فضای مجازی متوجه فرزندان ما می‌شود و آسیب‌هایی که بیرون از منزل، فرزند ما را تهدید می‌کند، بی‌اطلاع هستیم؛ این آسیب‌ها آن‌قدر پنهان هستند که شاید به‌راحتی متوجه نشویم فرزند ما درواقع درارتباط و نزدیکی با آسیب‌ها قرار گرفته اما شاید متوجه تغییرات خلق‌وخوی آن‌ها شویم. عابدینی، نخستین مسئله در تهدید آسیب‌های اجتماعی نسبت به فرزندان را، به بستگی نوع ارتباط والدین با آن‌ها دانست و گفت: اولین قدم برای رفتن فرزندان سمت آسیب‌های اجتماعی این‌است‌که فرزندان احساس کنند در خانواده دیده نشده یا باور و درک نمی‌شوند. مدیرکل پیشگیری ستاد مبارزه با موادمخدر گفت: والدین باید نسبت به شرایط مختلف فرزندان و تغییرات خلق‌وخوی آن‌ها حساس و آگاهی داشته باشند؛ تحقیقات نیز نشان داده آموزش و افزایش دانش والدین نسبت به مسائل و آسیب‌های اجتماعی مانند اعتیاد، منجر به ارتباط بسیاربهتر با فرزندانشان شده و به‌راحتی فرزند خود را درک می‌کنند. وی تأکید کرد: نخستین‌گام برای حمایت والدین از فرزندان این‌است‌که خود آن‌ها نیز پذیرای آموزش باشند. عابدینی، مدارس را خانه دوم فرزندان خواند و یادآور شد: خیلی اوقات مدیران، معلمان و مشاوران فکر می‌کنند باید مرتب به دانش‌آموز تذکر دهند، در‌حالی‌که باید بپذیریم دانش‌آموز ممکن است اشتباهاتی انجام دهد و روش برخورد با وی لزوماً سلبی و منفی نباید باشد. خیلی از اوقات یک دانش‌آموز با یک برخورد نرم و ایجابی مسیر خود را یافته و از آسیب بزرگ در امان خواهند ماند. وی افزود: باید قبول کنیم اگر دانش‌آموزی در محیط خانواده یا مدرسه در انجام کاری ناتوان است، به‌معنای این‌است‌که وی به‌طورکامل توانایی درس‌خواندن ندارد و باید تحت‌فشار قرار گیرد بنابراین نقش مشاورین، والدین، مربیان و مدیران در افزایش تاب‌آوری فرزندان بسیارمهم است. وی، قرارگیری فرزندان درمعرض کار گروهی و فضاهای ورزشی حائزاهمیت دانست و گفت: وقتی فرزندان در ارتباطات و اقدامات گروهی قرار گیرند و شکست‌ها را دراین‌فضا تجربه کنند، آن‌ها را در مواجه با شکست‌های احتمالی در آینده و در محیط‌های اجتماعی مقاوم می‌کنند و یاد خواهند گرفت هرموقع زمین خوردند، می‌توانند دوباره بلند شده و مسیر را ادامه دهند. وی نخستین پناه و مأمن فرزندان را محیط خانواده و دومین پناه را محیط مدرسه دانست و گفت: اگر دوران کودکی و نوجوانی دورانی باشد که فرزندان رشد صحیح شخصیتی در مدرسه و خانواده داشته باشند، در آینده و در محیط دانشگاه، کار و جامعه نیز از قدرت تاب‌آوری بالاتری برخوردار شده و می‌توانند از خود صیانت کنند.