کد خبر:
291941
| تاریخ مخابره:
۱۴۰۱ چهارشنبه ۲۹ تير -
00:17
«ناتوِ عربی» و خواب شتر
علی‌اکبر بهبهانی
کم‌کم باید باور کنیم که بسیاری از کنفرانس‌ها، سمینارها و نشست‌ها، داستان «نشستند و گفتند و برخاستند و دیگر هیچ» است که در‌این‌برهه برای مردم کشور ما عینیت داشته و کاملاً آن‌را لمس می‌کنیم. دراین‌زمان، بایدن؛ رئیس‌جمهوری ابرقدرت آمریکا که درون کشورش سرخورده و بدون پشتوانه جدی شده است و براساس آمارها و نظرسنجی‌ها، میزان محبوبیتش به یک‌سوم رسیده است، در‌نظر دارد دو‌سال آخر عمر ریاست‌جمهوری را با دوره‌گردی به‌پایان برساند و همان‌طوری‌که خوانندگان عزیز اطلاع دارند، در‌حالی‌که قرار بوده است منطقه خاورمیانه را ترک کرده و به‌طرف شرق آسیا غش کند، دریافته است که خود و مشاورانش و شخص اوباما، در اشتباه بوده‌اند و حتی به‌واسطه تفکری غلط، افغانستان را ترک کرده‌اند؛ درنتیجه خیال دارد آب رفته را به جوی بازآورد؛ درنتیجه با دست‌پاچگی نخست به سرزمین فعلی اسرائیلیان سفر کرده و سپس به منطقه اسکان فلسطینیان رفته و ملاقات‌هایی را با سران رژیم صهیونیستی و محمود عباس؛ رئیس فلسطین برقرار کرده و ده‌ها وعده به آنان داده است؛ سپس دو‌روز به عربستان سعودی پای گذاشته که استقبال از او بی‌نهایت معمولی و سبک صورت گرفت و شاید تاریخ چنین استقبالی را در سطحی به این پائینی برای رئیس‌جمهوری از آمریکا ندیده باشد. در جده، حاکم جده از او استقبال کرد و در کاخ پادشاه سعودی، ولیعهد او یعنی بن‌سلمان، فقط با دست‌های مشت کرده و بسته و تماس با دست بسته بایدن به او ادای احترام کرده است که این‌نوع استقبال، نشان از اختلاف دید دو کشور است. در محل کنفرانس هم که سران کشور حضور داشته‌اند، از هر دری سخن گفته‌شده، باید باور کنیم در‌این‌نشست هم بایدن به هدف نهایی خود نرسیده است. در گردهمایی نُه کشور عربی که خود اختلاف‌نظر دارند و دیدگاه‌های سیاسی آنان باهم کاملاً مغایر بوده است، هیچ‌گاه نخواهند توانست یک فکر واحد داشته باشند. از ویژگی‌های این‌نشست، سیاست امارات متحده عربی‌ست که درست یک‌روز قبل‌از‌نشست، از داشتن روابط حسنه و حسن هم‌جواری با ایران اظهار خوشحالی می‌کند و گفته است که به‌زودی سفیر خود را به ایران روانه می‌کند. نخست‌وزیر عراق درون عراق از اقبال عمومی برخوردار نیست؛ اما به‌عنوان رهبر عراق خود را به نشست می‌رساند و ده‌ها نمونه دیگر که از ابهت پیشین این کنفرانس‌ها کم کرده و از‌نظر اهمیت، نمره مردودی دارند؛ اما باتمام‌این‌اوصاف خواب‌هایی که بایدن برای ایجاد ناتو عربی دیده بود، هرگز عملی نخواهد شد. ازجمله‌اینکه اگر به‌جای نُه کشور، حتی 20 کشور هم به دورهم جمع می‌شدند، در اداره و عزم جمهوری اسلامی ایران، کوچک‌ترین اثری ایجاد نخواهد شد. به‌هر‌روی بایدن با این سفر نتوانست مخالفان آمریکایی خود را که از افزایش تورم نه‌درصدی و بنزین چند‌برابر گران شده در آمریکا به‌ستوه آمده‌اند، راضی کند؛ زیرا گذشت ایام نشان داده است که رؤسای جمهوری آمریکا، وقتی مقبولیت پیدا می‌کنند و رأی آمریکائیان را دریافت می‌کنند که بیشترین توجه را به اقتصاد داخلی داشته باشند؛ حال‌آنکه این‌روزها تورم و گرانی‌ها باعث شده که محبوبیت بایدن به زیر 30درصد برسد که مؤید عدم اقبال او و حزب دموکرات در انتخابات پیش‌رو‌ست که توازن را به‌نفع جمهوری‌خواهان سنگین کرده است. از‌سوی‌دیگر؛ او نتوانست رضایت عربستان را برای داشتن روابط با رژیم صهیونیستی جلب کند که شکست ایده‌های بایدن را به‌ا‌ثبات رساند. او حتی در برخورد دو‌ساعته با محمود عباس هم بهره لازم را به‌دست نیاورد و پیشنهاد کمک میلیاردی هم نتوانست او و فلسطینیان را راضی کند. درطول این سفر، رفتارهای شرکت‌کنندگان، خود حدیثی مفصل است که در مقاله امروز نمی‌گنجد و در‌نهایت بایدن که در برابر روسیه به‌اتفاق اروپائیان قداره‌کشی می‌کند و درگیر جنگ روسیه و اوکراین هستند، ضربه جدی را نتوانست به روسیه بزند که عربستان تولید نفت خود را روزانه دو‌میلیون بشکه افزایش دهد. باید منتظر بمانیم که نبرد روسیه و اوکراین چه سرنوشتی پیدا می‌کند.