آخرین خبرها
خبرهای پربیننده
نگاهی به کتاب «چرا این‌جا همه‌چی این‌جوریه؟»
کد خبر: 406636 | تاریخ مخابره: 1404 شنبه 1 آذر - 02:58

قفسه

نگاهی به کتاب «چرا این‌جا همه‌چی این‌جوریه؟»

«چرا این‌جا همه‌چی این‌جوریه» از آثاری‌‌ست که در نگاه اول، با عنوانی طنزآلود و کمی اعتراضی، نوع جهان‌بینی نویسنده را پیش‌فرض می‌گیرد: جهانی به‌هم‌ریخته، آدم‌هایی سردرگم و نظمی که آن‌قدر بی‌نظم است که فقط می‌توان درباره‌اش خندید، غُر زد یا داستان نوشت! «کیم مونسو» در بسیاری از نوشته‌هایش (مانندِ جریان عمده داستان‌نویسان معاصر کُره) سراغ بحران‌های کوچکِ روزمره می‌رود؛ همان وضعیت‌هایی که آن‌قدر عادی‌اند که معمولاً نادیده گرفته می‌شوند؛ اما زیر‌سطحشان، «تنشی عمیق» جریان دارد. یکی از نقاط قوت کتاب، طنز تلخ، اما مُلایمش است. نویسنده، با زبان شوخ‌طبع، رفتارهای عجیب و گاه پوچ، آدم‌های جامعه را نه تمسخر می‌کند و نه بزرگ‌نمایی؛ تنها آن‌ها را در آینه‌ای کمی کج قرار می‌دهد تا خواننده در همان‌لحظه خنده، به ناهنجاری‌ها حساس شود. ترجمه «نوشین جعفری» نیز لحن را حفظ؛ و متن را برای خواننده فارسی‌زبان روان و خوش‌خوان کرده است؛ نه آن‌قدر بومی‌سازی که رنگ‌وبویِ کُره‌ای اثر را بِشویَد و نه آن‌قدر وفادار که ریتمِ طنز را خُشک کند. در پس طنز کتاب، تصویری از فردی مدرن وجود دارد؛ که با وجود تلاش برای منظم‌نگه‌داشتن زندگی‌اش، همواره در دریایی از مقررات، توقع‌ها و پارادوکس‌های اجتماعی غرق می‌شود. کتاب به‌خوبی نشان می‌دهد: چگونه «عادی‌ترین» لحظات در ساختاری ناکارآمد به لحظاتی آزاردهنده تبدیل می‌شوند. انگار جهانِ کتاب، دائم از شخصیت‌ها می‌پرسد: «خب ... چرا این‌جا همه‌چی این‌جوریه؟!» و پاسخی هم برایش ندارد! اگر کتاب از ساختار اپیزودیک استفاده می‌کند (در آثار طنز اجتماعی کُره رایج است)، این ویژگی باعث شده روایت‌ها کوتاه، ضرباهنگ‌دار و هرکدام همچون عکس فوری از یک لحظه پرتنش یا خنده‌دار باشند. همین ساختار کمک می‌کند خواننده گاه بخندد، گاه مکث کند؛ و گاه با شخصیت‌ها احساس هم‌ذات‌پنداری خستگی کند. ورای همه شوخی‌ها، کتاب نقدی جدی؛ اما بی‌ادعا بر سیاست‌های خُرد روزمره، سلسله‌مراتب‌ بی‌دلیل، بوروکراسی فرساینده و انتظارات جامعه شهری ارائه می‌کند؛ بی‌آنکه هرگز به دام شعارزدگی بیفتد و این ویژگی، آن‌را از فقط طنزی صرف، به ‌روایتی تفکربرانگیز تبدیل می‌کند. «چرا این‌جا همه‌چی این‌جوریه» با لحنی شیرین، دردهای تلخ جامعه معاصر را به خواننده یادآوری می‌کند. خواندنش ساده است؛ اما فراموش‌کردنش ساده نیست. این کتاب، 12 داستانک را شامل می‌شود که در سال ۱۳۹۳ توسط «مان کتاب» در ۶۳‌صفحه چاپ شده است.

ارسال دیدگاه شما

بالای صفحه