آب، برق، گاز؛ و حیات

تا دنیا، دنیا بوده و موالید و موات وجود داشته است‌، مردم را باور بر این گفته بوده که آب را مایه حیات و ادامه زندگی دانسته‌اند؛ اما در چندماه‌اخیر که کشور ما به‌شدت درمعرض کمبود و قطعی آب، برق، گاز و انرژی قرارگرفته است، باورمان برای‌اینکه آب مایه حیات است بسیار سست شده و باید بپذیریم که برق، گاز و انرژی هم مایه ادامه حیات است و حیات پرزرق‌وبرق این‌روزها در سراسر جهان به کمک تکنولوژی بر بسیاری از باورهای ما خط بطلان کشیده است و تقریباً هیچ‌چیز را بر دیگری رحجان نیست؛ بلکه کائنات مملو از بسیاری از نایافته‌هایی‌ست که پیشرفت علم و تکنولوژی، به‌مرور بر دانسته‌های ما از آن‌ها می‌افزاید و حتی به‌ کرات آسمانی دیگری نیز سرک می‌کشیم. چنین است که بر بسیاری از باورهای ما افزوده ‌شده و بر بسیاری از دانستنی‌ها و عقاید گذشته مهر باطل زده‌ایم؛ و اما مسئله این روزهای ما این‌است‌که براساس نظریه‌های افراطی، کمبود هرکدام از چهار واژه و عنصر زندگی یعنی آب، برق، گاز و انرژی می‌تواند حیات ما را به خطر بیندازد. باید بپذیریم که هر‌چیز به‌جای خویش نیکوست؛ کمااینکه بحران آب زندگی ما را درمعرض خطر قرار داده است؛ زیرا کمبود آن، چه‌بسا در آینده 15 استان کشور را درمعرض خشک‌سالی شدید قرار دهد و مردم آن دیارها چاره‌ای ندارند و باید زمین یا خانه آبا و اجدادی را ترک کنند و خانه‌هایی را که ده‌ها نسل در آن متولد شده‌اند؛ در آن زیست کرده‌اند و به‌هنگام مرگ هم در همان آب‌وخاک، آرمیده‌اند، رها کنند و چه سخت است دل کندن از دوستی‌ها. این عاقبت مردمانی بوده‌ است که در حق خود و آیندگان جفا و ظلم روا کرده‌اند و آب را هدر داده‌اند و میراثی را که از گذشته به آنان به ارث رسیده است، گرامی نداشته‌اند و آن‌قدر آن‌را ریخت‌وپاش کرده‌اند که این‌روزها قطعی آن‌را برای ساعت‌ها تحمل می‌کنند. درست است؛ عامل آن ما بوده‌ایم و خودکرده را تدبیر نیست! همان‌طوری‌که درمورد برق هم آن‌قدر بی‌مهری کرده‌ایم و درنهایت زیاده‌روی و اسراف کرده‌ایم و عواملی همچون قدیمی بودن تأسیسات برق و کمپرسورها و موتورهای تقویت‌کننده هم که آن‌قدر کار کرده‌اند که به گفته بعضی‌ها زنگ‌ زده‌اند و باید تعویض شوند، مزید‌برعلت شده؛ چراکه این تأسیسات در 50‌سال‌پیش و حتی پیش‌تر ساخته‌ شده؛ توان آن‌ها کم شده و به‌مرور فاقد کارایی می‌شود؛ درنتیجه چون برق نداشته باشیم، به‌تبع‌آن خود‌به‌خود، آب هم قطع می‌شود. پس تا اینجا آب و برق هر دو مایه حیات و ادامه زندگی هستند و نباید فقط آب را مایه حیات دانست. ازسوی‌دیگر؛ گاز و ادامه داشتن جریان گاز می‌تواند، آب و برق و تأسیسات مختلف را به جریان بیندازد و چرخ‌های کشور به‌راحتی بچرخد که دراین‌صورت مردم صاحب بسیاری از مواهب شده و می‌شوند. تا اینجای کار به‌همراه آب و برق که مایه حیات هستند، گاز هم در زندگی این روزهای ایران و جهان، رکن مهمی از ادامه راحت حیات را داراست؛ چراکه در زمستان‌ها گرمابخش خانوارهاست و در کنار آن درطول سال، چرخ‌های صنایع سنگین کشور به‌راحتی می‌چرخد و همین‌طور به‌عنوان یک انرژی راحت و به‌آسانی در دسترس مردم کشور ما نقش انکار‌ناشدنی داشته است. وجود این گاز علاوه‌بر گرما‌دادن به خانوارها، در تابستان هم وسایل سرمایشی را تغذیه می‌کند؛ چون صدها‌سال‌پیش که گرمای هوا انسان‌های زیادی را به کام مرگ می‌فرستاد، این‌روزها خود ادامه‌دهنده زندگی و زندگانی شده است و درنهایت انرژی‌ست که وجود آن می‌تواند، گرما و سرما را برای آدمیان، مهیا کرده و به‌سادگی دراختیار مردم قرار دهند. درنهایت این چهار عنصر آب، برق، گاز و انرژی ادامه حیات را در زمین امکان‌پذیر کرده‌اند.