نسل‌کشی در غزه؛ و سقوط روایت صهیونیسم

از زمان تأسیس رژیم جعلی صهیونیستی، رسانه صرفاً یک ابزار تبلیغاتی نبوده بلکه به‌عنوان یک سلاح پیشرفته در زرادخانه این رژیم درنظر گرفته شده. آلن درشویتز؛ نویسنده کتاب «دعوای اسرائیل» در سال ۲۰۰۳ درمورد اهمیت رسانه برای رژیم صهیونیستی گفت: پیروزی در نبرد جلب‌نظر افکارعمومی بین‌المللی، از هر نبردی در هوا یا زمین اهمیت بیشتری دارد؛ اما با وجود تبلیغات گسترده‌ای که رژیم صهیونیستی برای ارائه تصویری سفید از خود در جهان طی همه دهه‌های گذشته انجام داده، جنایات وحشیانه که این رژیم علیه غیرنظامیان طی جنگ اخیر مرتکب شده و تصاویر قتل‌عام‌های وحشتناکی که ارتش اشغالگر در غزه انجام می‌دهد و هم‌زمان با آن یک جنگ گرسنگی شدید ضد مردم فلسطین به‌راه انداخته، موجب شد تا اصطلاحاً «مشروعیت» بین‌المللی رژیم صهیونیستی روزبه‌روز کمتر شود و امنیت داخلی این رژیم درمعرض‌تهدید قرار بگیرد؛ جایی‌که روایت صهیونیستی در دنیا درحال‌سقوط است و افکارعمومی جهان به‌ویژه در غرب و آمریکا باکمال‌تعجب متوجه شدند آنچه طی دهه‌های قبل درمورد «تمدن» صهیونیست‌ها تبلیغ می‌شد و فلسطینی‌ها را «تروریست» می‌خواند چیزی جز جعل و تبلیغات دروغین صهیونیستی نبوده. طی دهه‌های گذشته رژیم صهیونیستی بر سه ستون رسانه‌ای تکیه کرده بود؛ به‌این‌صورت‌که همواره تلاش داشت خود را قربانی دائمی دشمنی مسلمانان معرفی کند، هر هجمه یا حمله‌ای که علیه این رژیم انجام می‌شود را با‌عنوان «تروریسم» و «یهودی‌ستیزی» تبلیغ کند و تعریف خشونت و قربانی را به انحصار دربیاورد. این سه ستون رسانه‌ای که صهیونیست‌ها بر آن تکیه کرده بودند، با حمایت رسمی و گسترده غرب و آمریکا همراه است؛ چه در سطح مردمی و چه دولتی؛ اما بعد از وقایع مربوط به جنگ غزه و درحالی‌که دولت‌های غربی همچنان به حمایت خود از رژیم صهیونیستی و روایات آن ادامه می‌دهند، یک خیزش بزرگ مردمی در دنیای غرب اتفاق افتاد؛ جایی‌که مردم بعد از مشاهده بمباران بیمارستان‌ها و مدارس توسط ارتش صهیونیستی، کشتار زنان و کودکان بی‌گناه، نابودی نشانه‌های زندگی، گرسنگی دادن به غیرنظامیان تاسرحد مرگ و دیگر جنایات وحشیانه این رژیم متوجه شدند روایتی که تاکنون از صهیونیسم منتشر شده بود هیچ‌گونه سازگاری با واقعیت ندارد. به‌این‌ترتیب رژیم صهیونیستی در نبرد رسانه‌ای در شرایط بسیار دشواری قرار گرفته و روایت آن درمعرض سقوط است؛ پس می‌توان گفت: خسارات رژیم صهیونیستی در جنگ غزه در سه قابل‌بررسی است: بحران‌های اجتماعی که جنگ را تشدید کردند و شکاف و چندپارچگی در جامعه این رژیم عمیق‌تر شده، ارتش که قدرت بازدارندگی، توانایی پیروزی و توانایی رسیدن به اهداف جنگی که در روزهای اول تعیین کرده بود را از دست داده و اما ضرر سوم که شاید پیامدهای آن حتی از دو ضرر قبلی هم بیشتر باشد، سقوط روایت صهیونیستی در سطح افکارعمومی دنیا به‌ویژه نسل جوان است که آینده را می‌سازند. امروز جنگ طولانی‌مدت در نوار غزه برای رژیم صهیونیستی تبدیل به یک شمشیر دولبه شده است؛ جایی‌که رژیم از همه ابزار ممکن به‌ویژه فشار نظامی برای تحقق اهداف خود یعنی نابودی مقاومت و آزادسازی اسرای صهیونیستی از غزه استفاده کرده اما موفق نشده. ازطرفی، هراندازه‌ فشارهای نظامی رژیم اشغالگر بر غزه بیشتر می‌شود تصویر واقعی این رژیم بیشتر مقابل افکارعمومی دنیا فاش می‌‌شود ‌طوری‌که بسیاری معتقدند ارتش صهیونیستی در وحشی‌گری و جنایتکاربودن از نازی‌ها هم پیشی گرفته. نظرسنجی‌های انجام‌شده توسط نهادهای بین‌المللی، بیانگر نفرت روزافزون جهان از صهیونیست‌هاست که تهدید استراتژیک برای موجودیت این رژیم به‌شمار می‌رود. موسسه مطالعات امنیت داخلی رژیم صهیونیستی در گزارشی درباره اصول راهنمای دکترین و سیاست این رژیم برای سال‌های ۲۰۲۵ و ۲۰۲۶ اعلام کرد که روایت فلسطینی در جهان مشروعیت بیشتری پیدا کرده و فشار قابل‌توجهی بر تل‌آویو و متحدانش وارد می‌گردد. این‌امر می‌تواند آزادی عمل تل‌آویو را محدود کند و آن‌را درمعرض محکومیت و انزوای شدید جهانی قرار دهد. نشانه‌های این‌وضعیت را به‌وضوح در تغییر مواضع چهره‌های رسانه‌های بین‌المللی و افراد مشهور و انتقاد آن‌ها از صهیونیسم می‌بینیم؛ درحالی‌که همین چهره‌ها در آغاز جنگ غزه از رژیم صهیونیستی حمایت می‌کردند. ازطرفی، برخی از دولت‌های غربی هم مجبور شده‌اند مواضع بی‌سابقه‌ علیه رژیم اشغالگر اتخاذ کرده و درمورد به‌رسمیت‌شناختن کشور فلسطین حرف بزنند. گرچه جوامع غربی به‌معنای واقعی قصد این‌کار را ندارند و این‌کشور طبق مواضع آن‌ها قرار نیست تشکیل شود اما بیان‌ چنین تهدیدی علیه اسرائیل، گواه زوال آشکار و خسارت قابل‌توجه برای روایت صهیونیسم در دنیاست. نظرسنجی‌های انجام‌شده از اروپایی‌ها توسط روزنامه گاردین که در ماه ژوئن گذشته منتشر شد، نشان می‌دهد: حمایت مردمی از رژیم صهیونیستی در کشورهای اروپای غربی به پایین‌ترین حد رسیده و مقایسه حمایت ملت‌های غربی از تل‌آویو، قبل و بعد از جنگ غزه بیانگر فاجعه‌ای استراتژیک برای این رژیم است. نیز دیدگاه‌های منفی نسبت به رژیم صهیونیستی در میان ملت‌های غربی روبه‌افزایش است؛ به‌طوری‌که درحال‌حاضر تنها بین ۱۳ تا ۲۱‌درصد از کل ملت‌های اروپای غربی دیدگاه مثبتی به رژیم صهیونیستی دارند و بین ۶۳ تا ۷۰‌‌درصد آن‌ها به این رژیم دیدگاه منفی دارند و این دیدگاه همچنان درحال‌گسترش است. دیدگاه منفی نسبت به صهیونیست‌ها در جوامع اروپایی بسیاربالا رفته؛ مثلاً در اسپانیا و سوئد به ۷۵‌‌درصد و در هلند به ۷۸‌درصد رسیده است. این دیدگاه منفی در میان شهروندان کشورهای اروپای‌شرقی مانند لهستان نیز ۶۲‌درصد و مجارستان ۵۳‌درصد است. نظرسنجی انجام‌شده توسط مرکز نظرسنجی «پیو» نیز نشان داد که ۵۳‌درصد از آمریکایی‌ها دیدگاه منفی نسبت به رژیم صهیونیستی دارند. ناظران امور و محافل عبری معتقدند بحران کنونی که رژیم صهیونیستی دچار آن شده، ناشی از کوری استراتژیک است که از زمان آغاز جنگ غزه گریبان‌گیر این رژیم و حامیانش شد. فروپاشی روایت صهیونیسم در دنیا به‌دلیل سهل‌انگاری یا کاستی‌های تریبون‌های رسانه‌ای حامی این رژیم نیست؛ بلکه این اتفاق در سایه افشای ماهیت وحشی چهره صهیونیسم بعد از جنایات ضدبشری علیه غیرنظامیان بی‌گناه در نوار غزه رخ داد؛ بنابراین شکست روایت صهیونیسم، به سهل‌انگاری رسانه‌های حامی آن مربوط نمی‌شود؛ به‌ویژه‌اینکه این رسانه‌ها هنوز تبلیغات زیادی برای صهیونیست‌ها انجام می‌دهند و هزینه گزافی صرف تبلیغات آن‌ها می‌شود؛ اما در طرف مقابل، اعتبار روایت فلسطینی با تصاویر مستقیم از غزه و صحنه‌های مظلومیت فلسطینی‌ها همراه با مقاومت در برابر ظلم بیشتر شده و نقش زیادی در افشای دروغ‌بودن روایت صهیونیسم دارد. پیامد سقوط روایت صهیونیستی برای این رژیم بسیاربیشتر از تصور است؛ زیرا روایت صهیونیسم بخشی از دکترین امنیتی این رژیم به‌شمار می‌رود. به‌همین‌دلیل کارشناسان و ناظران صهیونیست تأکید دارند ازدست‌دادن سلاح رسانه در بحبوحه جنگ جاری، در سایه انتشار تصاویر وحشتناک از غزه، تهدیدی استراتژیک برای آینده تل‌آویو در سطح حفظ حمایت غرب و رسانه‌های آن است. درپایان، روشن است که رژیم صهیونیستی هراندازه هم از قدرت نظامی برخوردار باشد و دولت آمریکا و سایر دولت‌های غربی به حمایت نامحدود از این رژیم و جنایاتش ادامه دهند، نمی‌تواند از سقوط روایت جلوگیری کند؛ زیرا نبرد روایت‌ها و رسانه‌ها چیزی‌ست که نمی‌توان با تانک‌های پیشرفته و قدرتمندترین نیروی هوایی دنیا هم در آن پیروز شد؛ بلکه با تصاویر، کلمات، خون و وجدان جهانی، پیروزی در نبرد روایت‌ها محقق می‌شود.